ازنا مهلمک
مِنِ ای شهر غریو ،دی ساز نیارم
خام رووم به مهلمک ،پا نیدرارم
هُروهُر حرسام ایون ،مثل وشندم
پا تشی که ور کردی ،دی وات نمندم
ردمه گل بچینم ، پا تلِ بردی
تیام وست به باوینه ،وا دلِ زردی
ویرُم ره ،سیاکوته،منده غریوی
بغض تحلی بم اگو ،سی نیگریوی
پا گلالی یادته ، دستم گرهدی
حیف او روزا ،دلتِ کوک نزهدی
اوسو که بنگ اکردی،صوِ سحررنگ
جنگ ایلی وسته بی ،مین دلِ تنگ
گال ازید مینِ دلت ،تیا کوویی
ساز نیوردی مَیَر، زنی به کویی
پات برید از تنگ ،تمندر ،قلتین
از گلالی گردنُم ،نی بُره دین
جل وجاته وندیه ،عمری به سایه
خوته به خو زیدیه ،اَفتو درایه
ی روزی زار ایزنی ،که نی ولاتت
نوم ازنا مهلمک رده ، ز یادت
#میتراکیانی
دری ن شهر غریب ساز نمیآورم
میخاهم برم به مهملک ول پایم یاری نمی کند
اشکام تن تن می آید ،مثل بارانی که با آفتاب همراهست
تو آتش به من زدی و بخاطر آن باتو نماندم
رفته ام به گل چیدن ،کنار یک سنگ
گلهای بابونه را با دل زرد دیدم
یادم افتاد سیاکوته(نام چشمه ای)که تنها مانده
یک بغص تلخ درگلویم گفت چرا گریه نمیکنی
کنار گلالی(نام چشمه ای)یادت هست دستمو گرفتی
کاش همون روز دلت را هم گره میزدی
موقعی که صبح زود صدا میزدی(صدای بلند)
جنگ یک ایل در دلتنگم میافتاد(دل تنگ ایهام ،،نام منطقه ای در کوه تمندر تنگ سوره )
در دلت چشم کبودی فریاد میکرد
و تاب نمیاوردی تا اینکه بکوه بروی
از کوه تمندر ،تنگ سوره،و قلتین (چشمه ای) پایت برید
ولی من هنوز حس میکنم گلالی دین بگردنم دارد
حالا خوب جای خابت را به سایه انداخته ای
تا وقتی که آفتاب تورا از خاب بیدار کند
یک روز زار میزنی که دیگر نام و نشانی از ازنا مهملک نمانده باشد
موفق باشید