نگاهم کردی

نگاهم کردی

دیدی آخر که چو خاک سر راهم کردی
با دلی ساده که تاراج و تباهم کردی

آنچه در چنته تو را بود به کارم بستی
پیش چشم همه بد نام و سیاهم کردی

نگشودی گره از کار من و در تب خود
خرمن شعله ای از پرتو آهم کردی

کوهی از حوصله بودم که فریبم دادی
دست طوفان اجل چون پر کاهم کردی

مبدا و مقصد من روز ازل پیدا بود
آمدی یک شب و سدِّ سر راهم کردی

آبرویم سر سودای پشیمانی رفت
ایستادی به تماشا و نگاهم کردی

آی ای داده به غارت دل و ایمان مرا
من ملک بودم و لبریز گناهم کردی