سراب

درود شاعر گرامی زیباست اما چون اجازه نقد دادید در کمال احترا م عارضم
بنده نوشته تان را نقد نمیکنم فقط تعریف گونه ای از شعر نیمایی خد مت شما عرض می نمایم
" شعر نیمایی هم وزن دارد هم قافیه ولی بر خلاف شعر سنتی طول مصراعها مساوی نیست وقافیه هم جای مشخصی ندارد ، هر گاه مفهموی از مفاهیم ذهنی شاعر به اتمام رسید قافیه می آورد "
نیما خودش فرموده است ( شعر بی وزن مانند انسان بی استخوان است )
حالا خوتان با این تعریف تفاوت سروده ی تان را با شعر نیمایی بیابید
موفق باشید