روز بارانی

در این روز و در این باران ،
در این الطاف بی پایان ،
شدم غرق و نمیدانم 
چگونه شکر آن گویم ؟
دلم قرص وجود آن خدایی شد ،
که قلبم را رهانیدش 
ز فکر غصه های من ،
ز یاد یار بی پروا ،
ز غم های فراوانم ،
و از تنهایی و عزلت،
خدای من !محبت را برای من 
چه زیبا و چه شور انگیز و کامل ،
تو معنایش نمودی ،
تو آغاز تمام لحظه هایی...
که غم هایم تمام و غصه هایم پر کشیدند
به جای دیگری رفتند و حالا
دگر حتی اثر هم زان نمانده ،
تو آغاز تمام شور و احساسی ،
تو آغاز تمام روزهایم،
خوش آن روزی که آغازش و پایانش تو باشی ..