در اندیشه ی خاکم...

در اندیشه ی خاکم

و نطفه ای که مرا

در  پستوی تاریکی و خون

با بند نافی به مادرم گره زد

گریه ی اول من

اعتراض اولم بود

چرا مانند آدم خلق نشدم ؟!

خدایا بار دیگر مرا

از خاکی پاک بیافرین

تا من نیز آدم شوم

کسی بر من سجده نکند

حوصله ی شیطان را ندارم

تاوان سجده نکردن او را

^{نمیخواهم  من پس بدهم...}

^{سعید مطوری / مهرگان}

^{از دفتر غمنامه}