خاک ایران

عشق من هست ذره ای خاک

خاکی از جنس یه ملت

کشوری پر از تمدن

مردمانی با اصالت

پرسپولیس و تخت جمشید

باغ فین و ارگی از بم

زینتی بر خاک این مرز

گشته در ایران من جمع

کم نبودن از بزرگان

در سرای کشور من

بوعلی،دکتر حسابی

آشنا در کل عالم

گفتنی است بود مردی

مکتشف در ساخت الکل

کیمیا کرد دنیا را

رازی با علم و توکل

صد هزار بار گویم احسنت

من بر آن مرد بزرگوار

طالع ام را خوب گفتی

حافظ ای یار گوهر بار

کاش می شد که برای

پادشاه کشورمان

حلقه ای از گل بسازیم

کوروش ای سلطان ایران

من نبردم از یادم

آن شاهنامه ی فردوس

او که ساخت از شعر،قصه

پیر گشت در این تفحص

کودکی را گویم احسنت

آن حسین در جبهه و جنگ

با فداکاری نشان داد

در کجا هست این فرهنگ

پهلوانانی چو بهداد

سوریان،دایی،خداداد

کشتی گیرانی چو تختی

مقتدر مانند فولاد

هر چه گویم جا نگردد

هیچ یک درسطر این شعر

مهر ایران را نبرده

هیچ کس از حرمِ دل

من نگویم که نژادم

برتر است مانند آلمان

گویم این را کشورم هست

از ارس تا بام ایران

جانم ایران،جانم ایران

زنده و پاینده ایران