جلوه فرزانه

جلوه فرزانه او

کوچه در کوچه پی خانه او می گردم
کفتر جلدم و با دانه او می گردم

شاخه در شاخه این بیشه گواه من توست
سال ها بر در کاشانه او می گردم

مثل یک شاپرک تشنه به احساس بهار
دائما گِرد سر و شانه او می گردم

از همان لحظه که همراه دلم گشته غمش
عاشق و واله و دیوانه او می گردم

آیه در آیه ی دین من و ایمان من است
آنچه از نرگس مستانه او می گردم

تا شبی پرده گشاید ز مه چهره خویش
در پی جلوه فرزانه او می گردم

نشدم گرچه مساعد ز فراق رخ دوست
با دمی صحبت جانانه او، می گردم