به نام یگانهی جاوید
دو غزل پیرامون ناگواریهای اخیر سرزمینم:
۱
بشنو؛ خبر دارد دوباره، جانِ پُرغوغا
از ماجرایی که، دمادم، جان گرفت اینجا
میگوید از، بغضی که بگرفتهست، پیوسته
این روزها، حالِ هوای کشورِ من را
دیماه و سردیِ دلش، بیمهریِ سختی
بارانده بر، امواجِ دریاهای رویاها
ابری شده، نامنتهای آسمان و، باز
باران اشکِ دیدگانش، شد روان بر ما
پُرشورش احوالِ نهانِ رودباران شد
طوفانِ آه از، ناکجای جان، شده، پیدا
سرتاسرِ ایرانِ پاکم، پُر شد از، ماتم
از بودنِ هموارهی غمهای بیپروا
در ماتمِ پژمردگیهای دلِ مردم
احساسِ تلخی میتپد، در سینهی زهرا
رحمی نما؛ ای ناخدای مهربانیها
امواجِ غمهای گران را کم کن از، دریا
با لایزالِ قدرتِ بیانتهای خود
کوهِ بزرگِ درد را، از جا بکن، حالا
زهرا حکیمی بافقی (الههی احساس)
۲
در غمِ کوچِ پرستوی نگاهِ وطنم
تار شد، دیدهی بیدارِ پگاهِ وطنم
تسلیت، واژهی تلخیست، که جاری شده است
روی لبهای دلِ شعرِ نگاهِ وطنم
از دلِ دامنهها، سیلِ غمی، سرریز است
اشک جاری شده است از، همه راهِ وطنم
حسّ جان، آه شده؛ شعله کشیده، به نهان
بس که بشنیده دل از، روزِ سیاهِ وطنم
همچنان تیر کشد، قلبِ تمامِ زن و مرد
از خبرهای غمِ بیگَه و گاهِ وطنم
ای خدا! محو نما، از دلِ ما، غمها را
شاد بنما، تپشِ قلبِ پُر آهِ وطنم
زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)
پ. ن:
تسلیت:
۱۳ دیماه ۹۸: شهادت سپهبد قاسم سلیمانی.
۱۷ دیماه ۹۸: جانباختن جمعی از هموطنان در کرمان.
۱۸ دیماه ۹۸: حادثهی هواپیمایی تهران ـ اوکراین.
۱۹ دیماه ۹۸: واژگونی اتوبوس تهران ـ گنبد.