سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 31 فروردين 1403
    11 شوال 1445
      Friday 19 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        جمعه ۳۱ فروردين

        دیوانه ای راست می گفت

        شعری از

        سید مقتدی هاشمی پرست

         از دفتر کتاب شعر زندگی نوع شعر مثنوی
        ارسال شده در تاریخ شنبه ۴ آبان ۱۳۹۸ ۲۱:۰۳ شماره ثبت ۷۸۲۹۷
          بازدید : ۳۹۱   |    نظرات : ۲
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید مقتدی هاشمی پرست

              دیوانه ای راست می گفت
        مردمان    ،     گویند     من  دیوانه ام
        خالقِ      من  ،    برده  عقل و  خانه  ام
        هر کسی  می گوید  عقلِِ   کار    نیست
        دور     باید   بود    ازو  ،    انکار  نیست 
         عقلِ      زایل    دارد و  هست او ، خراب
        قسمت  او     بوده   ، رنج    و ،  منجلاب
         هر       کجا        دیوانگی  اَنگَم      زنند
        کوی    و     برزن   مردمان    سنگم زنند
        آن که   لطفش  عقل زایل     داد  و   رنج 
        کی توان     جبران  نمود   آن را  ،به  گنج
         شب   به صبح هم  چون سگید ر لانه ام
        گویی از      این     آدمان    ،     بیگانه ام 
         
        من نه حیوانم    که   گویند   عقل   نیست
          او     هزاران   رنج     دارد ! نقل    نیست
        در    طبیعت     آمده     از     بهرِ       رنج
        خورد  و ، خوراک  و  ،  مکانش هست  کنج
          گر  رهاند      خویش     از   صیاد    وقت
         چون       تواند  وا رهد   از دستِ     بخت؟
        گر    تواند     خویشتن      درمان        کند
        کی    تواند       دوری    از     حِرمان    کند  
        چون    بمیرد     لاشه اش   را     کَر کَسان
          می دَرند     دور  از    رفیقان   و   ، کسان 
         لیک     من  ،   می فهمم  هر   درد   و بلا 
        درد و رنجِ     خویش  و ،  هر  کس را ، جدا
        درک   دارم   جور و، رنج  و       آهِ    ظلم
        نا توان   از،         باز داری ها   ،     زِ  جٌرم 
         راز    خاطی     می کنم     افشا     به  جا
        باور    کس      نیست        گاهی    مبتلا
        داد و فریادم ، مداوم    بر       هواست  !
         مردمان   گویند  :این ، عقلش  کجاست! ؟
        او    چو    حیوانات    ، غٌرّ ش     می کند
        هر    کجا   یی    ، ردِّ    کٌر نش  می  کند
        او خطر ناک است  : برانیدش    به  پیش
        را حتش    سازید   موزی ،      قبلِ  نیش
        من که می گویم حقیقت     ،     موزیم ؟
        موزیِ    دیوانه    وٌ    ،    بی روزی ام   ؟
        پرده یِ     تاریخِ       تاریک    و      سیاه
        کرده ما    را  در   درون    چون   ابرِ   ماه
        من رَوم     از این     جهان ،جایم کجاست
        آخر  این  انصاف     ذاتِ     ما جر است ؟
        کِیٌ بدانند راست رفت  و  راست    زیست
        چون نشد هم رنگِ  آن عقلی   ، که نیست
        جمله گفت :دیوانه بود و راست        گفت
        گفت  :  میش است   با  لباسِ  گرگ خٌفت
        گفت   :  حٌسنِ باورم    اندیشه    هاست
        دست     یازیدن      درونِ   ریشه ها ست
        باورِ    من    در    تو  این     فکر    آفرید
         تا   بیابی  ریشه ها ،   این   شد      پدید
        پرسی از ما ها  حقیقت   چیست؟چیست  ؟
        گر    نباشد پرسشی   ،رهیافت       نیست
        "  مقتدا    " روزی حقایق    رو        شود
        عقلِ   دانایان   همه   آن     سو      شود
         راستی   کن راست  گو  یان    زنده ا  ند
        هم  چو     نوری  در   جهان    تابنده اند
        ۲
        اشتراک گذاری این شعر
        ۷ شاعر این شعر را خوانده اند

        سید مقتدی هاشمی پرست

         ،

        سیف اله فاتحی

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        رسول رشیدی راد(مجتبی)

         ،

        اعظم قارلقی

         ،

        علیرضاوالیزاده

         ،

        مسعود میناآباد

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        يکشنبه ۵ آبان ۱۳۹۸ ۱۸:۴۱
        درود بزرگوار
        بسیار زیبا و جالب بود
        دستمریزاد
        اعظم قارلقی
        اعظم قارلقی
        سه شنبه ۷ آبان ۱۳۹۸ ۰۱:۳۰
        درود خندانک خندانک خندانک
        خندانک خندانک
        خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲۰ ساعت پیش         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        ۲ روز پیش         علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق
        ۳ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۳ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۵ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۷ روز پیش         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۸ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        حر پارسی

        دیگر بس است ندیدن رویت حبیب من میخواهمت که دیدن رویت مرا بس است
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        مجموعِ کهکشان ها در نظم و با صلابت ااا بر دُور عشق گردند
        شاهزاده خانوم

        تمام حرف من اینه نباشی بی تو می میمیرم
        ساسان نجفی

        یک شعر عاقلی و دیگر شعر عاشقی است اا سعدی یکی سخنور و حافظ قلندر است
        علی مبین(بغض دلتنگی)

        تو را دوست دارم همین جا نوشتم بخوانی اا نوشتم فلانی نگویی نگفتی زمانی به گفتن نباشد به احساس و رفتار و قلب است به گفتن اگر باشد از ما تو بهتر توانی

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0