کاش می شــد روزی ام می کرد خدا
تا در آغوشت ، شبی خــــــــــلوت کنم
تو بخوابی و مـــــــــــــــن ِ دیوانه دل
با قد و بالای تو صــــــــــــــحبت کنم
*******************
با لبانت حـــــــــــــــــــ رفها دارد لبم
می شود پایان دهـــــــی افسوس را؟
این لب پژمرده عــمری خورده است
حســــــــــــرت نوشیدن یک بوس را
فرصــــــــــتی ده تا که انگشتان من
ساعتی در موی تو چــــــرخد زدل
گم شوم در جــــــــــنگل گیسوی یار
جان بگیرد این تن ســــــرد و کسل
چشمهایت را ببند و با دلـــــــــــــت
رازهای سیــــــــــنه ام را گوش کن
سینه را بر ســـــــــینه ی تنگم بنه
آتش عشـــــــــــــق مرا خاموش کن
کم کمک بوی تو مســـــــتم می کند
از شراب ســــرخ هم معجون تری
عقل و هوشم را به یغــــما برده ای
آدمیزادی ؟ فرشـــــــته؟ یا پری ؟
تازه فهــــــــمیدم چرا بازار گل
با حضورت رنگ می بازد چنین
شاخه ای گل بودی از باغ بهشت
اشتباهی آمــــــدی ، روی زمین
من که از عطر دل انگیز تـــنت
مستم و مجـــــــــــنونم و لایعقلم
کام بگرفتم نــــمی ترسم زمرگ
گر زند صــــــــد بار مُهر باطلم