شکل یه اسب

تو چشات خقیقتی هست

که به من دروغ نمی گه

یه سکوت مبهمی هست

که بمن جواب نمی ده

 

می بینم تو عمق چشمات

طرخ یک فکر شکسته

 سایه ای از یه توهم

تو نگاهت حلقه بسته

 

یه عبور بی تبسم

میگذره دور و برِ تو

میریزه اشک "چه باید؟" 

از دو  چشمون ترِ تو

 

میشینم رو شاخه ی شک

می بینم یه راه باریک

می پَرم تو اضطرابه

یه فضای تنگ و تاریک

 

اگه قلبت میگه آره

به نگاه یه غریبه

من دیگه کاری ندارم

به چیز هایی که عجیبه

 

یه عبور بی تبسم

میگذره دور و برِ تو

میریزه اشک "چه باید؟" 

از دو  چشمون ترِ تو

 

میرم گفتگو کنم با

سایه های مبهم آب

شاید آرامش بگیرم

واسه چند دقیقه ای خواب 

 

میکَشم شکلِ یه اسب و

تک و تنها لب یک رود

میخونم عهد مسافر

میشکنه چه ساده و زود

 

 یه عبور بی تبسم

میگذره دور و برِ تو

میریزه اشک "چه باید؟" 

از دو  چشمون ترِ تو