کافه چی

درود بانو
با عرض پوزش سایت وزین شعرناب هجویات ندارد
هر چند که در دیوان بزرگان مانند شیخ اجل قسمتی تحت این نام وجود دارد
ولی شعر ناب تا کنون هجویان را نپذیرفته است

آن چه از حوریا می دانم.
گفته متولد سه شنبه ۱۳ آذر ۱۳۷۵ است. ساکن شیراز است و دستیار دندانپزشک .
درباره ی خودش نوشته به گور ِ دختر ِ قبل از شب جزام بخند !
خود را جزو دسته شاعران کلاسیک می داند.
علاقه مندی هایش را اینطور قلمی کرده: پست مدرن ... شعر ... شعور ... ! ... وجدان انسانیِ بیدار ... متنفر از خودسانسوری!
این که در مورد شعر پست مدرن فلان استاد چه گفته و بهمان مقاله چه نوشته. کاری ندارم به این حرف ها.
اما آن چه من از شعر پست مدرن دستگیرم شد، حالتی بود شبیه داستان های کوتاهی که حدود بیست سال پیش در انجمن های ادبی مطرح می شد و اسمش را گذاشته بودند جریان سیال ذهنی، روشی که نویسنده هرچه به ذهنش می آمد چه در خواب و خیال چه در هشیاری، چه وقتی که نشئه بود یا مست، در هر حالی می نوشت.
از هر چه از کنار ذهنش رد می شد کمک می گرفت و برایش اهمیتی نداشت چرا این موضوع در این لحظه در ذهنش سوسو می زند.
خود را محدود نمی کرد به واژه هایی که باید " در شان ادبیات " باشد تا خدای نکرده فکل کراواتش چین بردارد.
دو سه اثر قبلی حوریا را خواندم تا با آثارش بهتر چفت شوم و این کمترین ترفندی بود که قبل از قلم گرفتن برای این نوشته در چنته گذاشتم.
بگذریم و برسیم به قهوه چی حوریا
صاحب اثر کافه چی با سئوال آغاز می کند.
سئوالی بر وزن " فاعلاتن مفاعلن فعلن " از خیر بحرش که بگذریم وزن روانی است که خوب جای مانوری دارد برای حکایت گری و صاحب اثر پیداست که با این وزن و بهره کشی از این وزن آشناست و ناشی گری نکرده.
ذهن حوریا خوب درک می کند که وقتی ناخوش در کافه بدون محبوبش نشسته و کافه چی از او که مشتری دائمش است می پرسد: خانم امروز حالتان خوب است؟ کاملا با چشمان هیز و پاره اش سراغ همپالگی صاحب اثر را می گیرد و اگر از دستش برسد بدش نمی آید لحظاتی سر میز جای مردی بنشیند که با حوریا دمخور بوده و شانسش را برای ایجاد ارتباطی فراتر از کافه چی و مشتری محک بزند.
این مطلب را مصاریع بعدی صاحب اثر تا آخر پرخاشی که به کافه چی دارد برای زر نزدن و خرد کردن استکان در سر او توضیح می دهد.
حوریا صاحب کافه را با گوگولی مگولی غایبش از یک جنس می داند و بعد از محبوبش حوصله ی هیچ "خری" را ندارد. اگرچه به زبان نمی آورد ولی شاید از خود فرصتی می خواهد تا بیشتر فکر کند تا چه کس را بنشاند روبرویش آن سوی میز.
افکار مغشوش و آشفته اش را تا پایان بند دوم با خود زمزمه می کند و به نتیجه ای تقریبا قطعی می رسد که این تصمیم را با مصرع " تف به هر چیزِ جفت ... تف به دوسیب " به خورد مخاطب می دهد.
از این جا به بعد صاحب اثر یقین دارد که جفت بودن آواز دهلی است که شنیدنش از دور خوش است و دردی از او و به واسطه ی خودش که فعلا در این اثر نمایندگی مرکزیت جهان را به دوش می کشد برای هیچ کس نتیجه ای نخواهد داشت.
هرچند بد نیست به حوریا بگویم " رغیب " را از کجا آورده ای دختر. اگر منظورت " رقیب " معروف یعنی پایه اشعار کلاسیک کهن است که لسان الغیب خواجه حافظ همشهری ات در وصفش گفته :
رقیبم سرزنش‌ها کرد کز این باب رخ برتاب
چه افتاد این سر ما را که خاک در نمی‌ارزد
حتما "غینش" را به قله ی "قاف" برسان که مچ ایراد املایت را کلاه نمدی ها نگیرند و رسوایی به بار نیارد.
حوریا اما در ادامه شعر خواسته هایی دارد
ولی این خواسته ها به نزدیکترین فرد حاضر که همان کافه چی است گفته می شود.
کافه چی نمی داند حوریا از امروز قصد دارد نیمه ی غایب خودش را با خودش پر کند و راهی برای ورود غیر باز نیست. دو قهوه شیرین می خواهد و کوش کری که نه بشنود و نه بخواهد اظهار نظر کند. بگذریم که کافه را هم با شکستن کوزه قلیان به هم می ریزد و حاضر است پول خسارت را بدهد ولی کافه چی خفه بگیرد.
کافه چی که رویاهایی در سر می پروراند برای نشستن در آن سوی میز ولی با گرگی زخمی رو برو می شود که اگر غفلت کند جرش خواهد داد پس بنای ناسازگاری می گذارد و با "خواهر" گفتن درونش را می پوشاند و به گرفتن خسارت و آرامش کافه اش رضایت می دهد و ذهن رویاسازش را حواله می دهد به آینده و شاید طعمه ای دیگر که رام باشد نه وحشی.
درون حوریا که بعدِ از دست دادن گوگولی اش با واقعیت جای خالی شانه هایی که روزی تکیه گاهش بوده روبرو شده و به لطف هیز چشمی کافه چی وحشی شده حالا از گفتن " گوه خوری" ابایی ندارد تازه کشف می کند که بدون تکیه گاه هم می تواند خودش را جمع و جور کند و همان وحشی ای باشد که دوست دارد.
از این احساس تازه به قدری لذت می برد که سریع متمرکز می شود و کافه چی را آنالیز می کند. شباهت ها و تفاوت های کافه چی را با خودش، با گوگولی غایبش و با خود کافه چی سریع پس و پیش می کند و دستگیرش می شود که مردها همه از یک جنسند.
پس از این ارگاسم ذهنی، حوریا مانده است و اثری که با تخلیه انرژی اش به پایان رسیده و مخاطبی که باید ذهنش را بگایـ.... تا چیزی از حوریا نصیبش شود.
عزت زیاد
وحید سلیمی بنی 27 امرداد 98 خورشیدی

سلام و درود
حقیقتا انتظار خوندن اثری در این سطح رو تا صد سال اینده تو این انجمن نداشتم غافلگیر کننده بود
مثل هر شعر دیگه ای جاهایی ضعیف تر از بقیه ابیات بود قسمت هایی هم فوق العاده
در کل این نوشتتون چیزی از نوشته های پیشرو و استاد ادبیات پست مدرن که از طرفداراشم کم نداشت و از نوشته های مریدانی هم چون خانوم ها ف.ا و م.ل هم جلوتر بود
لذت بردم بیشتر از اینکه بشه در واژه ها گنجونده بشه ، همینطور ادامه بدین که اینده از آن شماست و منتظر نوشته ای جدیدتون می باشم

پایدار باشید

درود بر شما
بسیار زیبا بود

بسیار زیبا درودتان باد پاینده باشید عالی بود

سلام :

_________________
دوست ندارم وارد اینگو نه بحث ها شوم .

درودتان

سلام و درود ....
واقعا ممنونم ... ابتدا از جناب سلیمی بنی ... رضا سلطان و همه ی دوستانی که وقت گرانبهاشون و صرف توجه و پرداختن به این شعر کردند .... امیدوارم لایق این وقت ِاختصاص داده شده باشم .... زیرا این روز ها وقت که جای خودش رادارد .... حتی توجه نیز تشکر خاص خودش را می طلبد .... !
بازهم ممنونم از همه ....
و به امید ارامش این روح سرکش !!
بابت حسی که دارم ممنونم .............
ضمناً گوگولی مگولی غایب خیلی باحال بود دمتون گرم !!

خب برای صیانت و حراست از کیان شعر و شاعر دست به کیبورد کامپیوتر شدم
نکته اول اینکه شما هجوتو بنویس و بزار جوجه فسیل ها، در وصف عشق و زیر کمر شاعری کنند(1)

دوم اینکه کلمات و تعابیری مثل ادب،عفت کلام،و...تعابیر نسبی هستش یعنی چی یعنی مثلا به نظر شما اوردن واژه ای مثل دیوس اونم در جای خودش و با کارکرد مناسب عفت کلام و ادب رو زیر سوال میبره ولی از نظر من اینکه شما حتی خیلی محترمانه به شخصی بگی به خاطر اوردن این کلمه یا همچین کلماتی جایی در اینجا نداری با نوشته هات.خوبه که ما بدونیم هر کس نظر و عقیده و علاقه شخصی خودش رو داره و بهتره ما بهش احترام بزاریم. دیگه از من فکر نمیکنم ادب رک تر تو دنیا باشه خیلی نوشته ها رو میخونم حالا چه اینجا چه در جاهای دیگه که از هر زاویه ای بهش نگاه کنی مزخرفه ولی هیچوقت به خودم این اجازه رو نمیدم حالا چه مودبانه به اون شخص بگم ننویس تو اصلا اینکاره نیستی چه بخوام از همون واژه مزخرف زیر نوشتش استفاده کنم اگر بدونم کمکی از دستم بر میاد میکنم براش و گرنه میگذرم ازش حتی اگر بدونم انتقاد من بهش کمک میکنه ولی دلش رو میشکونه نمیگم چون شعر و شاعری و هنر بهانس و هیچ چیزی تو دنیا ارزش شکستن دل یه ادمو نداره
نکته سوم:فکر نکنم قانون هیچ انجمنی چه مجازی چه واقعی چه حوزه نشر مکتوب یا الکترونیکی چه داخل چه خارج از قانون ارشاد کشورمون سخت گیر تر باشه، همین نوشته رو نهایت با جایگزینی یکی دوتا کلمه با سه تا نقطه مجوزش رو میدن و میشه چاپ بشه
نکته چهارم:شما و شعرت اینجا که جات نیست قبلا از ایران و مناطق اسلامی هم که بیرونت کردن هرجای دنیا هم که بری انشالا به زودی پرچم اسلامو تو تک تک بلاد کفر میکوبیم فقط میمونه یه طرفه تبعیدتون کنن جهنم که توفیق اجبازی میشه با استاد ایرج و سلطان چارلز محشور میشین، میخونین و مینویسین اگه دعوتم کنید ما هم واسه شب نشینی مزاحم میشیم

حالا تازه از حاشیه به متن میپردازیم: کله متن هم در همین پست مینویسم که تجمیع نظر بشه

نوشته هاتون رو اون هایی که قرار داده بودین اینجا خوندم یه سری مثل نوشته مرگ یک قدمیه خیلی نیاز به اصلا و ویرایش داره
مثل این بیت
بی غصه با چه رویی میخوابن ؟
وقتی خواب حرف کمی نیست !

وزن رو یه استثنائاتی هم هست بشه یه جاهایی ازش گذشت مخصوص توی شعر پست مدرن ولی به شرطی که خیلی اذیت نکنه مخاطب رو و در شعر سکته ایجاد نکنه یا خیلی دیگه مصرع عالی باشه که نشه یه هجا هم کم و زیادش کرد ولی این مصرع دوم رو راحت میشه اینجوری ویرایشش کرد

وقتی که خواب حرف کمی هم نیست

اینا رو حتما رعایت کنید نمیدونم حالا تا به حال مجموعه ای چاپ کردین یا نه ولی از شاعری در سطح شما اصلا پذیرفتنی نیست این ایرادات

یا این بیت تو شعر ارادت

با تو هنوز می‌شود از او گفت
وقتی هنوز پای دلت گیر است

دوتا هنوز جالی نیست تو یه بیت یکیش بهتره تغییر کنه مثلا هنوز دوم بشه شدید که با سخته بیت بعد هم یه توازن خوبی ایجاد کنه

بقیه قسمت های این شعرتون عالیه مضمون و همه چیش

تو میروی رو دوست نداشتم اندازه بقیه کارهاتون به قرص و محکمی اون ها نبود مثلا یه سری تصویر ها مثل سوز پیچیدن تو شانه یا فقر اهن(با شناختی که از نوشته های دیگرتون پیدا کردم قطعا بی دلیل نیوردین یه کارکرد و تصیوری ازش تو ذهنتون بوده ولی من هرچی فکر کردم چیزی به ذهنم نرسید مثلا اون فقر اهن حس میکنم شاید منظورتون رگ زدن و رفتن خون کم خون شدن باشه(تا کجا رفتم )یا شایدم یه مشکل زنانس!(البته شما نمیخوام توضیح بدی منظورتون چی بوده)

تا صبح گُر گرفتم و هی نحس تر شدم
صدبار سیزده شدم از خود به در شدم !

شدم اول اضافیه (صدبار سیزده و از خود به در شدم)

یک جفت شانه از تُشکم ریشه می‌زدند
بالشت های زیر سرم شیشه میزدند !

این بیت فوق العادس جیگرم حال اومد توضیح بیشتر نمیدم بقیه در حسم شریک بشن
و ایضا استروژن بیت اخر

(کلا این شعرتون عالی بود)

رفتی و مست میکنم این بی تو بودنم
از این شراب کهنه مردّد نمیخورم

مصرع اولش باید ویرایش بشه
یا باید بشه رفتی و مست میکند این بی تو بودنم
یا رفتی و مست میکنم این بی تو بودن است

شعر کلاسیک هم فوق العاده اصن یع وعضی
این بهترین کارتون بود در این هایی که قرار دادین

و سخن اخر اینکه شما نوشتت الان به یه حدی رسیده و قطعا میدونی که خب مینویسی و حالا کسی بخواد بگه خوب نیست مهمم همونه که خودتون میدونین چی نوشتین و جایگاه نوشتتون کلا مردم ما عادت کردن درباره شخص نظر بدن و واسه یه سری ها رودروایستی دارن و واسه یه سری ها نه
مثلا من الان مثنوی هفتاد من رو نوشتم از نقد و پند اندرز نقد ادبی و نقد جهان شناسی و نقد کلی و نقد جزیی توش بود بخوام یه تیک نقد واسش فعال کنم از زمین و زمان پیام میرسه اقا چه میکنی این فقط واسه نقده نه نظر شخصی اخرم یه چسب میزنن دهنمون ولی واسه دوستان افتخاری که شعر خودشون رو ریپلای میکنن واسه دیده شدن و به جای نقد شعر تیکه نقد رو هم میزنن نه تذکری هست نه حذفی نه داغ و درفشی اگه همین نوشته شما هم از جانب انان گذاشته میشد به خدا که میگفتن در و گهر اومده بیرون از مغزشون جای اینکه بهتون برچسبم بزنن!پس شما در مسیر درستی قرار دارین سنتون هم کم هست و تازه در شروع کارین سعی کنید در همین حین که مینویسین بیشتر هم مطالعه کنید و مغرور نشوید و به سخنان اساتید فن هم گوش بدهید که قطعا اینده درخشانی دارین حالا در ایران اسلامی و بلاد کفر هم نشد قرار ما جهنم!

پانوشت:
1-دکتر م م

آره
شعر مرگ یک قدمیمه همون دوجایی ک گفتید یکیش وقتی که خواب حرف کمی نیست بوده و اون یکی هم وقتی که پل- هوایی این شهر .... اینو یادتون رفت به وزنش توجه کنید !
زمانی را شعر کپی شده در یادداشت های گوشی در قسمت متن کل شعر past شد احتمال زیاد این اتفاق افتاده رفتمم درستش کنم گفت برو اشتراکتو بخر
خب منم منصرف شدم
هی میخرم هی برمیگرده به کارتم خب

اصلاحیه رو در قسمت نظرات اعمال کردم 😐😐😐
امیدوارم مفید واقع شده باشه
😅
کلا با خرید اشتراک مشکل دارم حتما یه خیری توشه !

نه آقای رضا سلطان ... من چیز خاصی در خودم نمیبینم که نیازی باشه مغرور شم ....
تنها چیزی که میبینم کم و کاستی هامه که واقعا وجودداره

و اینکه بله کتاب من حدود یک ماه پیش با عنوان :( تا باقی سکانسمان .....) به چاپ رسید
انتشارات نوید شیراز

درود آقای رضا سلطان
چه داستانی شد این بوق
میتونید برای تهیه کتاب به دایرکت این آیدی مراجعه کنید
hourya.saffaei.poem
و اینکه نگران نباشید ارسال کتاب به شهرهای اطرافم هست و پست میشه در صورت تمایل