.
.
( حسرت دیدار )
.
گوزلریم نن یاش آخور ئوز سر و سامانیم نن
جانا گلدی ئورگیم حالی پریشانیم نن
.
ای منیم طالعی آشفته سنه واردی گله م
چوخلو گوردیم آجی لیق همدم جانانیم نن
.
ئورگیم تنگه گلوب سینه ده زندانی اولوب
درد، چوخدور کی دیم غصه ی پنهانیم نن
.
یارادوبور نجه آلله آلا گوزلی صنمی
بیر باخیش آیری سالار مکتب و ایمانیم نن
.
یولمی؟ گر چی خطا گئتمیشم امّا بیر عـمور
قاپوون سائلی یم دیده ی بارانیم نن
.
لاله گون اولسادا دریا گوزومون یاشی لن
انتظارون چکرم، سینه ی طوفانیم نن
.
آیریلیق باشه گلین جک یاشاماز شاد ئورگیم
یازارام شعر و غزل ناله و افغانیم نن
.
منتظر گوزلریم آیا گورجک گلمه گووِی
گلمسون گر ئولرم بو غم وهجرانیم نن
.
یوخدی چاره بو (حبیبه ) ئورگی قانه دونوب
گون باتاندا یانارام، بو یارالی جانیم نن
.
.
شاعر : حبیب رضائی رازلیقی
.
.
ترجمه
.
از چشمانم خون جاریست از بی سرو سامانیم
به جان آمده دلم از حال پریشانم
ای طالع آشفته ی من از تو دارم گله
جفای بسیار دیدم از همدم و جانانم
دل زندانی شده در سینه ام به تنگ آمده
درد بسیار است چه بگویم از غصه ی پنهانم
بنگر چه آفریده خدا ، صنمی با چشمان درشت
که بایک نگاهش فاصله میگیرم از دین و ایمانم
اگر راه خطا رفتم و گمراه بودم اما یک عمر
سائل درگاهت بودم با دیده ی بارانیم
اگر دریا لاله گون شود با خوناب اشکم
به انتظارت مینشینم باسینه ی طوفانیم
این جدایی پایان نیابد دلم شاد نخواهد شد
شعر و غزل مینویسم با ناله و افغان
آیا این چشمان منتظر آمدنت را خواهد دید؟
گر نیایی میمیرم از غم و هجران
نیست چاره به (حبیب) که دلش خون شده است
هر غروب آفتاب میسوزم با این زخم خورده جانم
غمگين و زيبا بود