اعتراض

.
جانم ز جا دوباره پرید و صفا گرفت
بیمار محتضر ز طبیبی شفا گرفت
.
افتاده بودم و قلم از خط نمی گذشت
روی تو دیدم و شب شعرم جلا گرفت
.
من آدمم نه خضر و نه ایوب منتخب
سیب بهشت روی تو این مبتلا گرفت
.
خود داده ای مرا غم شبهای انتظار
آن آتشی که نیمه ی شب ربنا گرفت
.
خود داده ای نفس به نفس شور و التهاب
یا باده ای که در هوسش دل هوا گرفت
.
ما را چه نسبتی به صبوری و اشتیاق 
صبرم چو کاه و کوه دلم کهربا گرفت
.
یوسف اگر که شد به صلابت عزیز مصر
دست عنایتت قدمش از خطا گرفت
.
اکنون فقط گناه شبم اشتیاق اوست
اینگونه شد که جلد کلامم طلا گرفت