او

بی عشقیِ نگاه تو دلتنگ میکند
تو می روی و بعد تو تاریک میشود
تو هرچه دور میشوی از خانه سمت "او"
این خانه مثل راهــرو باریک میشود

از اولش دلت به نگاهم رضا نشد
کافی نبود آنچه که بودم برای تو
خاکستری است خانه ی پر، از نبودنت
خاکستر است آنچه سرودم برای تو

مثل کلاغ قصه به منزل نمیرسم
هی از تو دور میشوم از خانه دورتر
حق داشتی به خاطر "او" ترک من کنی
او هی لونـــــد تر شده، من لندهور تر

من خسته ام از این دل سمت تو پر تپش
من خسته ام از این شب بی انتهای پوچ
تو یک پرنده بودی و من سرد و یخ شدم
تقصیر تو نبود که آمد زمان کوچ

"او" که شد انتخاب تو لابد شبیه من
تکراری و بدون تنوع نبوده است
دلواپس و مریض و پراز حس خستگی
معتاد قرص ضد تهوع نبوده است

خوش باش مرد فصل بهار و شکفتگی
حق داشت قلب تو بخدا درک میکنم
من را ببین که با چه متانت و منطقی
میبوسمت، وَ عشق تو را ترک میکنم