بارون بارون دوباره رو شیشه ها می باره
یه عاشقی نشسته اشک از چشاش می باره
نشسته پشتِ شیشه یه دنیا غصه داره
میگه که خیلی خسته م دلِ شکسته داره
بارون بارون دوباره رو برگ گل می باره
عاشقی هس رو سینه ش یه قاب عکسی داره
گرفته اونو بغل با بغضایی که داره
میگه که خاطراتی از عشق رفته داره
بارون بارون دوباره ترانه یی می سازه
عاشقی مونده هنوز، که تو دلش آوازه
شبا تا نیمه شبها گاهی تا صبح بیداره
تو دفترش نوشته که گله هاش یه رازه
بارون بارون دوباره تو کوچه ها می باره
عاشقی که کوچه ش همش سیاه وتاره
خیلی وقته تو دنیا هیچی خوشی نداره
میگه که غیر از خدا از همه کس بیذاره
بارون بارون دوباره ستاره نور نداره
یه عاشقی تو خونه ش، چند سالیه بیماره
دلخوره از زمونه، که خیلی غصه داره
منتظرِ مرگ بیاد دیگه شانسی نداره
بارون بارون دوباره خزون زردی داره
یه عاشق بیچاره چه فصل سردی داره
می لرزه کُنج خونه ش خرابِ آشیونه ش
میگه که توی قلبش هنوز یه دردی داره
بارون بارون دوباره زمین چه شور و زاره
عاشقی هس تو جاده یه راه دوری داره
بارون بادون دوباره شمع دیگه نور نداره
یه عاشقی چراغی تو شب کور نداره
ترانه زیبایی است