ساغر مینایی

آمده دل همدم تنهائیت شود
محو تماشای فریبائیت شود

اذن بده تا که نگاهت کند کمی
شیفته ی روی تماشائیت شود

حکم کنی خون بفشاند به پای تو
کشته و مصلوب مسیحائیت شود

زلف پریشان کن و آشفته ساز تا
عاشق و دیوانه ی لیلائیت شود

جام دلم ساده لبالب نکن ز خون
نقش بزن ساغر مینائیت شود

این دل مرحوم مرا دفن کن ببین
خوشه ی یک روز مبادائیت شود

منزل دل را به ضیافت بیا شبی
تا نفسی وقف پذیرائیت شود