ایران زمین

ای خدا با نام تو آغاز شد
هر دربسته برویم باز شد
نام تو بی شک بود مفتاح من
می گشاید آنچه شد جانکاه من
ای خدا دانم که هرکس هر چه داشت
بوده روزی اش بدان چیزی که کاشت
هر که در دستش بود بود ونبود
آنچه بوده فکرتش پرورده بود
لیک خود دانی خبیثان زمان
برده اند از ما وازهرسفره نان
از کف مردم ربودندی بکید
کرده اند تحمیل غم را روز عید
جابران هرشادمانی را بزور
کرده غمها را چو کوهی با غرور
با وقاحت نام خود مرد خدا
برنهادندی بدوش خود ردا
آیت وشیخ طریقت ها شده
هر طریقت ازتو بین رسوا شده
هرنفیری درگلو پنهان شده
مرد وزن بیهوده در زندان شده
دزدی وغارت زاموال عموم
روز روشن کارشان شد با هجوم
از منابع از معادن ،نفت وگاز
میرود یکجا بجیب با نماز
ای خدا حق وحقوق مردمان
رفته یکجا برکف نامردمان
من نمیدانم چگویم ایخدا
لیک خود دانی زاول منتهی
با تحجر دین تو آلوده اند
لقمه ی نان از دهان بربوده اند
دستشان کوتاه کن ای کردگار 
تا نیندازند گردنها بدار
دستشان کوتاه کن ای شاه دین
شاد کن خود مردم ایران زمین