سِر

سنگینی نگاه کسی هست روی من
سنگینی نگاه مرا حس نمی کنی ؟

دانای نازنین پریشان و مضطرب
این دست بی پناه مرا حس نمی کنی ؟

ترسید تا که غرق این آلودگی شوم
این قلب بی گناه مرا حس نمی کنی ؟

گاهی همیشه نه ولی هست پیش من
در عمق چاه ماه مرا حس نمی کنی ؟

قائم به ذات رو به تماشا نشسته ام
این روزگار سیاه مرا حس نمی کنی ؟

صد کاروان گذشت کسی چاه را ندید
این جوشش تباه مرا حس نمیکنی ؟

گفتی وجود باش که سر سبزتر شوی
حالا حیاط بی گیاه مرا حس نمی کنی ؟

از صادرات عشق چه لبریز کشته ام
این چشم غرق ماه مرا حس نمی کنی ؟

تا کی درون محفظی متروک زنده ام
این ترس بین راه مرا حس نمی کنی ؟

"هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق"
این حجم اشتباه مرا حس نمیکنی ؟