غزل:
مِهر را در باورِ شبهای قلبم، خواندهام
از دلِ پاکم، دمادم، کینهها را راندهام
با وجودِ آنکه جانم بستهی بندِ غم است
باز هم، امّید را با شورِ جانم خواندهام*
من که از ماتم پُر است امواجِ قلبِ خستهام
همچنان در، انتظارِ لطفِ یزدان ماندهام
بیمروّت گشته دنیا، با تپشهای دلم
لیک در دریای دل «احساس» را باراندهام
شکرِ ایزد که: دلم، پُرشور و حال است و، جوان
زین سبب هرگز نمیگوید که من درماندهام
زهرا حکیمی بافقی، کتاب نوای احساس.
پ. ن:
در بیت ستارهار، واژگانِ «بسته» و «باز»: آرایهی #ایهام_تناسب دارند.
,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~* ¯´¨ ¨*•~-.¸.....*
,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~* ¯´¨ ¨*•~-.¸.....*
مثنوی:
کوچههای باغِ احساسِ دلم
سبز گشت و، پُر شد از، یاسِ دلم
منتظر هستم بیایی؛ با نگاه
شاد سازی، باورم را، هر پگاه
تا که از مِهرِ نگاهت، بر دلم
حسّ من، گردد رها، از دستِ غم
عشق گیرد، یک طلوعِ تازه وُ
شورِ دل، بسیار؛ بیاندازه وُ
با حضورت، شاد گردد، لحظهها
جاریِ احساسِ جان، تا نا کجا
زهرا حکیمی بافقی (کتاب ترنّم احساس)
,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~*´¨¯¨*•~-.¸,.-~* ¯´¨ ¨*•~-.¸.....*
دوبیتی:
بگو حرفِ قشنگِ مهربانی
که پر گردد دل از، حسّی نهانی
زمانی که: دلم، بسیار تنهاست
مرا لبریزِ خود کن؛ میتوانی
زهرا حکیمی بافقی (کتاب دلگویههای بانوی احساس)
🍃🌸🍃´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*🍃🌸
سپیدِ کوتاه:
سیبِ قلبت،
سیبلِ دلم بود؛
کافی بود،
لبخند بزنی،
تا هوایی شود،
حوّای احساسم،
گلبوسههایت را؛
آدم است و،
دلِ احساسیاش!
زهرا حکیمی بافقی (کتاب گلهای سپید دشت احساس)
🍃🌸🍃´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*•.¸¸.•*´¨*🍃🌸
سپاس از نگاه مهرانگیزتان بر شاعرانههایم!
بسیار زیبا و شورانگیز بود
سرشار از احساس
دستمریزاد
موفق باشید