يکشنبه ۲ دی
هفت سنگ شعری از هما تیمورنژاد
از دفتر غزلمرگی نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ شنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۷ ۱۳:۵۳ شماره ثبت ۶۸۳۳۱
بازدید : ۱۹۰۱ | نظرات : ۱۴
|
آخرین اشعار ناب هما تیمورنژاد
|
#هفت_سنگ
چه غمگینانه دست میکشی
به روی شب
به روی ماه
ماه ،سرخ، شتک زده به روی دستانم
من اینجا ریشه در خاک دارم
ریشه در تنهایی
تن های ریشه در سنگ
درونم انباشته ازسنگهای سنگسار توست
سنگ روی سنگ بند نمی شود
بند بند وجودم تورا میخواهد
در خود فرو می ریزم
و تو فواره وار اوج میگیری
به سما می رسی
شمس و ستاره هایت را می چینی و
در چین چین دامنت هزار مولانا به سماع بر می خیزد
بر پیشانی پرچین من
بر پوست کرگدن های شب بی ستاره ی ونگوگ
ستاره ای خاموش جوانه می زند
در خاک می پیچم کفَنانه به دور خود
پیچاپچ زندگیرا پوچ میگذرم
ازچینش کلمات سنگین اساطیری
بر غارهای باستانی
از چینه دان ققنوسی پیر
سنگریزه های جنون را بر میدارم
سفید
سیاه
میشکنم آینه ی هراس را
سبک
رها
قد میکشم به سمت تو
به سمت ماه
و ماه چه سرخِ شکفتن است
میان دستانم
#هماتیمورنژاد
|
|
نقدها و نظرات
|
درود بر شما جناب طهماسبی سپاسگزارم | |
|
درود بر شما جناب افشاری سپاسگزارم ممنون از حضور گرمتون | |
|
درودها استاد ترکمان گرانقدر خوشحالم که اینجا می بینمتون ممنونم از حضور گرمتون و سپاس از بداهه ی زیبایتان پایدار باشید | |
|
درود بر شما جناب ناصری سپاس از حصور گرم و سروده ی زیبایتان | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.