شب تلخ زندانی 1380

ای موش کوچک کبودم

ای همدم تنهاییم ، همبندم

آخر دنبال چشمان جستجوگر تو تا کجا باید بسوی مهال بروم

از تاول های به چرک نشسته قلبم تا عقده هایی که در پیچ و خم نوار افکارم

مجهول است،سرگردانم

واین است مجازات اشکهایم که فقط به جرم اعتراض ، مرا درخود حبس کرده است

شب همچون روده ای در من میپیچد و من مسموم آخرین محبت توام

وچه شوم است خوابی که با من بر سر نور لجاجت میکند

تو آرامی چون آینه چشمم را شکسته ای

ومن تورا بی آنکه خود بخواهم دوست دارم.