عشق غبار گرفته ی متروک

عشق غبار گرفته ی متروک

هیوا!
رفتی و حسرت آمدنت را
میان دستهای همیشه قنوتم
میان چشمهای غریبم
به خاک سپردم.
نمی دانی هیوا!!!
چند سال پیش
سیل آمد و
تمام رؤیاهایم را
با خود شست.
قرارمان چند لحظه ی اندک بود و
تو چند سال نیامدی و
من جنازه ی بی رمق عشق را
به خاک سپردم.
دیگر نیا!
که آمدنت را
امید حادثه ای نیست.
وبگذار این عشق غبار گرفته ی متروک
بر تارک قلبهایمان
معصوم بماند.

                                              اردی بهشت 89

                                        از مجموعه ی هیوا در باد