شب

درودبرشما برادرخوبم
زیبا قلم زدید

تخیل بسیارخوبی دارید
قالب شعررااشتباهی انگارغزل زده اید
شعرتان تصاویر زیبایی هم دارداما به نظرمن ازاین بهترهم میشود باشد
راستش ازتعارفات بگذریم کمی شعرتون اونجورکه باید پرداخت نشده ویکدست نیست گذشته ازاینکه حالت داستان گونه وروایی به خودگرفته ...
شاید چون ازافعال وجملات خبری زیاد بهره بردید
اگرکمی از افعال شعرتون کم کنید مطمنا بهترخواهدشد
ضمن اینکه بهتره که ازکلمات فارسی استفاده کنیم
دراینجا
بی صدا فریاد می زنم :
مرسی که شب را برایم به یادگار گذاشتی!
بهتره بگویید
ممنون که شب را برایم به یادگارگذاشتی
گذشته ازاینها درشعر اگه ازپرگویی وگفتن همه چیز
پرهیزکنیم بهتره این شعر می توانست کوتاهتروموجزترهم باشد
شمابرای اینکه شب رادرشعرتون برای مخاطب بازسازی کنید خیلی حرف زدید...
این جمله ی اول شعر اضافی است کلا
به نام پدید آورنده شب ؛
لباس نارنجی خورشید از پشت کوه پیداست ؛
کمی تصویرش کمی بچه گانه است شکل داستانهای کودکانه شده شعرتون
سعی کنید دراشعارسپید درشعر ازهمان ابتدا رمزگشایی نکنید وقتی که مخاطب باآوردن چندتصویر در آخرشعرمی فهمه که شماازشب حرف می زنید بسیارلذت بخش تره
من اگه بخوام ویرایش کنم شعرو اینگونه می نویسمش

غروب است
باد گیتار می زند ؛
و دریا دیوانه وار آواز میخواند!
انگار مهمانی درراه است...
خیره ام به مرغابیهایی که
روی صندلی ساحل نشسته اند ؛
زمان به سرعت میگذرد ؛
به خودم می آیم ؛
درست وقتیکه آسمان تن پوش سیاه به تن کرده...
شن هامرا درآغوش گرفته اند ؛
ابرها برایم گریسته اند؛
شقیقه هایم سپید شده اند و
گلویم به اسارت بغض در آمده ؛
ناگهان یاد تو می افتم ؛
بغضم می ترکد و بی صدا فریاد می زنم :
ممنونم که شب را
برایم به یادگار گذاشتی!
چندقسمتش توضیحات اضافی بودکه حذف شد
عذرخواهم که کمی فضولی کردم فقط ازجهت همفکری بود و
شما مختارید که بپذیرید یانه
استعداد خوبی دارید وباکمی پشتکارو مطالعه ی بیشتر بهتروبهترمیشه مطمانم قلمتون
موفق باشید ان شاالله
تیک نقدراهم بااجازه تون فعال می کنم تا بقیه دوستان نوآموز هم از نکات اموزشی بهره ببرند....