چهار سال گذشت

نمی دونی امشب،تو چه حالیم
یه چیزی مث،حسِ تووخالیم
یه حسی که از توو،منو میخوره
یه حالِ پر ازترس،پر از دلهره
خودت نیستی اما،خیالت هنوز
شبیه یه آهه، آهِ سینه سوز
خودت نیستی اما،برای خیالت
تولدگرفتم گلم، خوش به حالت
یه چیزی روهرگز،توشاید ندونی
چهارسال گذشت و،هنوزم همونی
صدای نفس هات،توی گوشمه
هنوز چتر دستات،روی دوشمه
من امشب دوباره،چهارسالگیتو
تولد گرفتم ولی، باز بی تو
ببخشید که کادو،بهت اشک دادم
آخه قسمت اینه،تو دادی به بادم
چقدساده بودم،چه بی رحم بودی
تو باختی عزیزم،میفهمی به زودی
یه چیزی روهرگز،توشاید ندونی
چهارسال گذشت و،هنوزم همونی