بیا آقاجان

سینه‌هادرتَب وتاب‌است‌بیاآقاجان 
زندگی‌بی‌توعذاب است بیاآقاجان 
انتـظاری‌چو نباشد،نَبُود هیچ امید 
آرزوها چو سـراب‌است بیا آقاجان 
جمعه‌ها،چشم‌به‌راهِ قَدَمت،گـریانم 
دیده‌هاچشمه‌ی‌ِآب‌است،بیا آقاجان 
ازغمِ دوری‌ِتان،پُر شده جانم‌از درد 
حال‌وروزم‌چه‌خراب‌است‌بیاآقاجان 
همه‌آماده‌که‌سَـر بر قَدَمت بگـذارند 
پای‌ِشیـعه،به رکاب‌است،بیا آقاجان 
تانَفَس‌هست‌بیا،دیده‌ی‌ماروشن کن 
عُمرمان پُر زِشتاب‌است،بیا آقاجان 
ظاهـر و باطـنِ مَــردُم‌نَبُود مثلِ هم 
چهره‌ها،پشت‌نقاب‌است،بیا آقاجان 
نَبُودهیچ‌صفایی‌به‌گُل‌و دشت‌وچمن 
گُل‌رویَت،به‌حجـاب‌است،بیا آقاجان 
درجهان‌عشق‌ِحقیقی‌نَتَوان‌یافت‌دریغ 
همگی،رنگ‌و لعـاب‌است، بیا آقاجان 
نیست‌باران‌ِبهـــاری‌که‌شَوَد گُل،غنچه 
ابر، انگار، به‌خـواب‌است، بیا آقاجان 
شـده نامت همه‌جا، وردِ زبانِ حـامی 
ذکــرتان اوجِ ثـواب است،بیا آقاجان