معشوقه گردانی

ازمن نمی خواهی چرا معشوقه گردانی کنم

تا کوچه های شهر را از نو چراغانی کنم

بار سفر را بسته ام با ساغر بشکسته ام

عزم گذر کردن از این دریای طوفانی کنم

ان قامت محبوب را عاشق کش محجوب را

با خون دل پرورده ام دائم نگهبانی کنم

من راه خود بگزیده ام از راه عقل و دیده ام

اندر منای عشق او هر روز قربانی کنم

خون میچکد از ساغرم گر خود نداری باورم

سلطان جام و ساغرم خواهم که سلطانی کنم

ای ماه رو بگشای لب می سوزم اندر تاب وتب

سامان ندارم روز وشب حتی غزل خوانی کنم

یا ترک جام وباده کن یا ترک این سجاده کن

یا همچو مجنون من تو را کوه وبیابانی کنم

مجنون خطابم می کنی چون شمع ابم می کنی

خواهم که این دیوانه را زنجیر وزندانی کنم

«صادق» نمی دانم چرا مفتون دلبر گشته ای

بر خیز و بشکن جام را ختم پریشانی کنم

حاجعلی صادقلو