(اربعین)
اربعین
ای بغض های درگلومانده
شرح درد وخون اززبان شاهدی خوانده
قصه ی آن سرزمین پابرهنه
تشنه .خسته
دست بسته
درمیان ریگ های گرم وسوزان سوی خوناشام شام
تن عریان شلاق رانده
اربعین
فریادسرهاروی نیزه
آن تن پاک ومطهرریزه ریزه
اربعین
زخمی ترین
خونابه وغلطان میان خاک
باتیغ کین ناکثین
اربعین
ای قصه گوی کعبه ی آمال دین
شاه تنها روی زین
درواپسین
افتاده باصدهزاران تیرکین
اندرزمین
مشک پاره
دست بریده
حنجرطفلی شرخواره
جای لالایی گهواره
تیرعدودرزمین هم درهوا
ناجوانمردانه چرخانه
اربعین
دست سفیهی که کشیدگوش وگوشواره
آه وناله
از گلوی نازک طفل سه ساله
اربعین
آبی ترین دریای خون
ای تن صدچاک عریان
دیدگان پرزخون محزون وگریان
همچوباران برزمین
اربعین
یاداسیران بلا درکربلا
عترت پاک رسولان خدا
بزم خوناشام شام
یک طرف جام شراب
یک طرف خانه خراب
دلهاکباب چون زینب وبانورباب
اربعین
بعدهزارسال آمدم
ازنجف تاکربلا افتان وخیزان آمدم
سرزمین نینوا بوی غربت می دهد
گرنباشدقبله ام گنبدعرش خدا
گریه کردم خسته گشتم
همچوبیماری زدرد
پیچید ه دردم
عاقبت درصحن وبارگاه حسین ابن علی
عباس علمدار ویل ام البنین
درس عشق وعاشقی دلدادگی
اموختم وآرام گشتم
بهاالدین داودپور(بامداد)
به بهانه ی چندباری که توفیق زیارت امامان معصوم ع در سرزمین کربلا نصیبم شد
آبان نود وشش
اربعین
ای بغض های درگلومانده
ماجورباشی برادرخوبم
التماس دعاتواین روزها