بغض

رفتی و بی تو، یکسره بد بوده فال من
امروز و روز دیگر  و هر ماه و سال من
آن بغض‌کوچکی که تو،در سینه‌کاشتی
مردی شده ، برای  خودش ، نونهال من
آرامشم  ‌بدون ‌تو خوابش ‌هم ‌آرزوست
بردی تو  ،  اعتمادِ  به  نفسِ  خیال  من
حکم تو دل نبود و بریدی دلم، چه زود
لعنت به بخت‌ودستِ‌بد و رنگِ‌خال من
من‌هی غزل‌سرودم وخواندم ولی نشد
گفتی : نبوده  ،  مثل  تویی ایده آل من
مُردم  ولی  نه خیر ، به قلبت ، اثر نکرد
این شعر های بی رمق و گنگ و لال من
تقصیر من که نیست اگر بوده جز غزل
خالی تر از  تمام  خلأ ، دست و بال من
اصلاً ولش کن و برو ،فوتش نکن مدام
خاکستر است روی دلِ چون  زغال من
با  اینهمه ، خداست  امیدِ  دلم  ،  هنوز
«غَیِّر بِحُسنِ حالِکَ»این«سوءِ حالِ»من