بیاد \\نیچه\\ می افتم

من آن پیمانه ات هستم

 شراب کهنه ات  هستم

که دور از من نمی خوردی

بدون من  تو  می مردی

 

من آن پروانه ات هستم

گل و گلخانه ات هستم

به من همخونه میگفتی

بدون من نمی خُفتی

 

چرا یکباره برگشتی

چرا احساس مو کُشتی

چه شد از من گریزانی

چرا عاشق نمی مانی

 

برای من چه میکردی

ولی اکنون چرا سردی

چنین بوده مگو شاید

چرا یادت نمی آید

 

در این اندیشه ام بسیار

چرا عشق میشود آزار

طلوعش گرم و نورانی

غروبش سرد و طوفانی

 

چرا یکباره برگشتی

چرا احساس مو کُشتی

چه شد از من گریزانی

چرا عاشق نمی مانی

 

بیاد "نیچه" می افتم

چو می افتم نمی خُفتم

:که آدم عاشق چیزیست

چو یابد دیگر عاشق نیست

 

اگر عشق حاصل دوریست

و هر وصلت فقط کوری ست

برو تا عاشقم مانی

اگر من را تو میخواهی

 

چرا یکباره برگشتی

چرا احساس مو کشتی

چه شد از من گریزانی

چرا عاشق نمی مانی