جهالت آتنن اويناغی دير
ای كونول خوش باخما دنيايه اومنلن ياغی دير
تئل نن سينمده باخسون سينه مه غم داغی دير
يـــوز مهـــارت لن منی الادی بيـــر نازك بـــدن
منده فكر ائتديم بورا جنتــــدی يا گُل باغی ديـــر
بـــو خـــراب آباده مينـــلر عاشق شيـــدا گئليب
هاموسی اقرار ائــدوبلر اونلارين دوسداغــی دير
گر چی شيــــرين بلله نوراّما اوره كلـــر پارچالار
عالمــی مسموم قيلميش چون زَهَر بارداغی ديـــر
صـــد دريغا زرق وبرق عالـــم آلادميــــش منــی
بو وئــران قالميش جهالت آتنـــن اوينـــا غی دير
مه لقـــالــر حسرتينــدن صـــادقـا اوتلانموســـان
پيكرون باشدان باشا جيرميش جفا ديرناغی دير
صادق 1389 كيوي
ای دلم به دنیا اعتبار
ای دلم به دنیا اعتبار نکن با من دشمن است
اگر به سینه ام نگاه کنی کوه غم دنیاست
نازک بدنی با صد مهارت مرا غول زد
من هم فکر کردم اینجا بهشت است یا باغ ان
به این خراب اباد صدها عاشق شیدا امده
همه انها اقرار کرده اند که اینجا قفس انان است
گرچه شیرین می نمایاند ام دلها را پاره پاره میکند
عالم را مسموم میکند یک شیشه زهر است
صد حیف که زرق وبرقش مرا غول زد
این ویران شده جولان گاه اسب جهالت است
از حسر ت ماه رویان ای صادق اتش گرفتی
از سر تا پای پیکرت خراش ناخن های جفاست
.