سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعارحمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزپنجشنبه 29 آذر 1403 19 جمادى الثانية 1446 Thursday 19 Dec 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۲۷ شاعر این شعر را خوانده اند
علی رفیعی وردنجانی (پریش)،ابوالفضل رمضانی (ا تنها)،نرگس فتحی زاده(موژان)،عباسعلی استکی(چشمه)،فاطمه باقری،حسام الدین مهرابی،نیره ناصری نسب،زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)،حمید رفیعی راد (کوروش راد)،سینا دژآگه،مجنون ملایری،ابوالحسن انصاری (الف رها)،عمادالدین صفایی(ص)،میرعبدالله بدر،صحبت پارکی(صُبی)،یاسین اقبالی،حسين زرتاب،هدایت کارگر،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،آرزو نامداری (عتیق)،واو بافرانی،لیلا باباخانی (سما الغزل )،مهران اسدپور،حمیدنوری(احمد)،ابراهیم حاج محمدی،علی صادقی،نادر مسلمی ( ن م قطره )
نقدها و نظرات
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۷:۴۸
درود گرامی 
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۹:۵۶
درود
يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۰۸:۳۷
به نام خداآن روزها رفتند... آن روزهای خرّم و زیبا... آن روزهای قصّه و رویا... آن روزها با شاپرکهایی که بر دیوارهای کاگلی آرام می‌خفتند... یادش بخیر آن روزهایی که جهان پر بود از بوی خوش پاشیدن آبی خنک بر روی خاکی گرم... در زیر سایه با معمّایی در آینده... افسوس و صد افسوس؛ آن دیروز بهتر بود از این امروز بی‌ریشه... در جست‌وجوی لحظه‌هایی سبز، آینده رسوا شد... حسرت همیشه آخر هفته هویدا میشود بهتر... آن کرت های سبزی تازه... بوی خوش ریحان، بوی خوش نعناع... اما چه بی‌حاصل... آن روزها رفتند... آن روزهای گرم و سرمایی... آن لحظه‌های ناب شیدایی... فصلی تماشایی... بیکاری از هر کار زیباتر... آیینه پیداتر... آینده اما مبهم و مبهم تر از آن لحظه‌هایی که همه دنبال آن بودیم اما حیف آنها را نمی‌جستیم... چون عینکی که روی چشم است و بدنبالش تمام گوشه‌های خانه را گشتیم... اینک گذشته قلّه‌ی کوه است... یادش بخیر آن شر شدن‌های عجولانه! در کوچه‌هایی از نسیم گرم... با بچّه‌هایی که همه از جنس تقدیرند... در خویش می‌میرند.. آن روزها رفتند... آن زرد پررنگی که در یک جعبه‌ی شش‌تایی زیبا به ما بالای صف در کادویی زیبا نگاهی آشنا میکرد... آن قهرهایی که درازایش به قدر عمر پیچک بود آن هم لای مشت کودکان سخت و وحشتناک! حالا ولی یک دوستی آن‌قدر نایاب است که وقتی برای قهرهای کودکی‌ها نیست... آن روزهای سرد و آرامی که حتی رعد و برقش هم پر از لبخند و لبریز از محبّت بود... البتّه احساس خوشی بود آفتابی که پس از باریدن باران معمولی به ما لبخند می‌انداخت... امروز شاید عشق باران است اما عاشقی دیگر درون این فضاها نیست... آن روزها رفتند... آن روزهایی که بجای سال، فصلی بود... فصل زمستانی، فصل بهاری بود... حالا فقط سال است از جنس هزار و سیصد و اندی... یادم نرفته خاطرات برف بازی بی کلاه و بی کت و بی دستکش اما دگر برفی نمانده روی این آهن... یادم نرفته آن نصیحت‌های مادر را... یاد کلاغی که به روی شاخه‌ای پر برف می‌خوابید و با حجمی سفید از خواب، تر میشد... آن روزهای سرد اما گرم... آن چکمه‌های رنگی محکم... آن روزها رفتند و این پایان کارم نیست... هر روز تنهاتر... هر روز غم در چشم‌های خفته پیداتر... اکنون کسی تنهاست... اکنون کسی تنهاست... "به یاد فروغ" علی رفیعی وردنجانی (امید) درود بر شما بسیار زیبا  خواندم در دوباره ها
 يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۰۹:۳۵
سلام بربرادرعزیزوبزرگوارم شعربسیارزیبایی بود یادشعرفروغ فرخزاد افتادم که با جمله ی آن روزها شروع میشد. آن روزها آن روزها رفتند آن روزهای خوب آن روزهای سالم سرشار آن آسمان های پر از پولک آن شاخساران پر از گیلاس آن خانه های تکیه داده در حفاظ سبز پیچکها به یکدیگر آن بام های بادبادکهای بازیگوش آن کوچه های گیج از عطر اقاقی ها آن روزها رفتند آن روزهایی کز شکاف پلکهای من آوازهایم ، چون حبابی از هوا لبریز ، می جوشید چشمم به روی هرچه می لغزید آنرا چو شیر تازه مینوشد گویی میان مردمکهای خرگوش نا آرام شادی بود هر صبحدم با آفتاب پیر به دشتهای ناشناس جستجو میرفت شبها به جنگل های تاریکی فرو می رفت  سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۵:۴۸
سلام بر علی آقای رفیعی عزیز. بسیار بسیار بسیار لذت بردم.احسنت. این که شاعر در شعر نیمایی بتواند خواننده را تا آخر با خودش همراه کند و خواننده دل سرد نشود هنر شاعر است که شما از پس آن خیلی خوب بر آمدید که حتی این شاگرد بی حوصله را تا آخرش نگه داشت..فقط اگر قافیه سازی ها ی درونی شعر بیشتر بود،خیلی زیبا تر میشد. درود برشما. نوشتید به یاد فروغ. من هم شعر فروغ را تقدیمتان میکنم که این یادآوری کامل شود: آن روزها رفتند آن روزهای خوب آن روزهای سالم سرشار آن آسمان های پر از پولک آن شاخساران پر از گیلاس آن خانه های تکیه داده در حفاظ سبز پیچکها به یکدیگر آن بام های باد بادکهای بازیگوش آن کوچه های گیج از عطر اقاقی ها آن روزها رفتند آن روزها یی کز شکاف پلکهای من آوازهایم چون حبابی از هوا لبریز می جوشید چشمم به روی هر چه می لغزید آنرا چو شیر تازه می نوشید گویی میان مردمکهایم خرگوش نا آرام شادی بود هر صبحدم با آفتاب پیر به دشتهای نا شناس جستجو می رفت شبها به جنگل های تاریکی فرو می رفت آن روزها رفتند آن روزها ی برفی خاموش کز پشت شیشه در اتاق گرم هر دم به بیرون خیره میگشتم پاکیزه برف من چو کرکی نرم آرام می بارید بر نردبام کهنه چوبی بر رشته سست طناب رخت بر گیسوان کاجهای پیر و فکر می کردم به فردا آه فردا حجم سفید لیز با خش خش چادر مادربزرگ آغاز میشد و با ظهور سایه مغشوش او در چارچوب در که ناگهان خود را رها می کرد در احساس سرد نور و طرح سرگردان پرواز کبوترها در جامهای رنگی شیشه فردا ... گرمای کرسی خواب آور بود من تند و بی پروا دور از نگاه مادرم خطهای باطل را از مشق های کهنه خود پاک می کردم چون برف می خوابید در باغچه می گشتم افسرده در پای گلدانهای خشک یاس گنجشک های مرده ام را خاک میکردم آن روزها رفتند آن روزهای جذبه و حیرت آن روزهای خواب و بیداری آن روز ها هر سایه رازی داشت هر جعبه سربسته گنجی را نهان می کرد هر گوشه صندوقخانه در سکوت ظهر گویی جهانی بود هر کسی ز تاریکی نمی ترسید در چشمهایم قهرمانی بود آن روزها رفتند آن روزهای عید آن انتظار آفتاب و گل آن رعشه های عطر در اجتماع ساکت و محبوب نرگسهای صحرایی که شهر را در آخرین صبح زمستانی دیدار می کردند آوازهای دوره گردان در خیابان دراز لکه های سبز بازار در بوهای سرگردان شناور بود در بوی تند قهوه و ماهی بازار در زیر قدمها پهن می شد کش می آمد با تمام لحظه های راه می آمیخت و چرخ می زد در ته چشم عروسکها بازار مادر بود که می رفت با سرعت به سوی حجم های رنگی سیال و باز می آمد با بسته های هدیه با زنبیل های پر بازار بود که می ریخت که می ریخت که می ریخت آن روزها رفتند آن روزهای خیرگی در رازهای جسم آن روزهای آشنایی های محتاطانه با زیبایی رگهای آبی رنگ دستی که با یک گل از پشت دیواری صدا می زد یک دست دیگر را و لکه های کوچک جوهر بر این دست مشوش مضطرب ترسان و عشق که در سلامی شرم آگین خویشتن را بازگو میکرد در ظهر های گرم دود آلود ما عشقمان را در غبار کوچه می خواندیم ما با زبان ساده گلهای قاصد آشنا بودیم ما قلبهامان را به باغ مهربانی های معصومانه می بردیم و به درختان قرض می دادیم و توپ با پیغام های بوسه در دستان ما می گشت و عشق بود آن حس مغشوشی که در تاریکی هشتی ناگاه محصورمان می کرد و جذبمان می کرد در انبوه سوزان نفس ها و تپش ها و تبسم های دزدانه آن روزها رفتند آن روزها مثل نباتاتی که در خورشید می پوسند از تابش خورشید پوسیدند و گم شدند آن کوچه های گیج از عطر اقاقی ها در ازدحام پر هیاهوی خیابانهای بی برگشت و دختری که گونه هایش را با برگهای شمعدانی رنگ می زد آه اکنون زنی تنهاست اکنون زنی تنهاست  سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۷:۳۲
افسوس و صد افسوس؛ آن دیروز بهتر بود از این امروز بی‌ریشه... سلام شاعر گرامی بسیار زیبا سروده اید آفرین بر شما و اندیشه ی نابتان مانا باشید
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۸:۵۱
🌹🌼🌺🌻🌷🌸💐🌼🌺🌻🌷🌹🌼🌺🌻🌷🌸💐🌼🌺🌻🌷 🌹🌼🌺🌻🌷🌸💐🌼🌺🌻🌷 🌹🌼🌺🌻🌷🌸💐🌼🌺🌻🌷 🌹🌼🌺🌻🌷🌸💐🌼🌺🌻🌷 درود بر جناب رفیعی بزرگوار حس و حال دلنشینی داشت شعرتان بسیار زیبا یاد آن روزها واقعا بخیر ممنون از شعر زیبایتان  سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۰:۴۹
درود جناب رفیعی عزیز...بسیار زیبا و نوستالژیک بود...من البته همه ی بچگی و نوجوانی-درخوزستان- در حسرت برف و برف بازی...بودم!...عجیب ما ایرانی ها گذشته رو خیلی بیشتر از حال و حتی آینده،دوست داریم..
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۲:۰۷
با سلام جناب رفیعی زیبا است
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۲:۴۷
سلام جناب علی آقا رفیعی عزیز بسیار زیبابود
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۳:۱۰
سلام ودرود بر دوست عزیزمبراستی که هم مرد دینی و هم مرد ادب درود بر این ذوق ادیبانه که نیمایی به این زیبا سرود کاش برای نسل ما دیوار کاگلی مملموس تر بود حیف که الان کوچه ها کاگلی نیس...
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۵:۰۱
سلام و درود بر شما شاعر فرهیختهزیبا سرودید بزرگوار قلمت توانا و نویسا باد.  سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۶:۳۳
بسیار زیبا با سپاس بسیار از شما برای بزرگداشت شاعر ره یافته سلام  سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۸:۰۵
سلام درود برشما بسیار با احساس و غم انگیز زیبا بود
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۱۹:۲۳
سلام و عرض ادب جناب رفیعی دوست بزرگوارم زیبا سرودید عزیزم از معدود اشعار نیمایی بود که تا آخر برایم جذابیت داشت. قلمتان پر بار در تمام سبکهای شعری ان شا الله
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۲۰:۰۳
درود بر شما دوست گرامیزیبا و دلنشین سرودید احسنت بر شما  سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۲۰:۰۶
سلام بسیار زیبا بود دوست گرامی ممنون که قلم می زنید دست مریزاد
 چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۶ ۱۲:۳۲
سلام ودرود ممنونم از نظر لطف شما ایام شهادت حضرت امام علی علیه السلام تسلیت باد .  يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۰۷:۴۹
سلام اقای رفیعی گرامی بسیار زیبا خواندم و غرق در رویاها لذت بردم ممنونم از این حس زیبا پاینده باشید
يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۱۰:۴۳
سلام مجدد خدمت علی آقای عزیززززز  دوباره خوانی شد با لذتی ده برابر و حال و هوایی متفاوت ممنونم
 يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۱۱:۰۶
عرض ادب آن روزها رفتند... اکنون کسی تنهاست... زیبا بود و دلنشین هرچند غمبار موفق باشید
 يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۱۱:۱۳
سلام برادر خوبم بسیار عالی از دل بر امد و بر دل نشست گرچه دست در دست غم آمد 
يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۱۴:۰۶
سلام و عرض ادب جناب رفیعی عزیزبازخوانی لذتبخشی بود برایم احسنت و هزاران درود
يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۲۱:۵۱
سلامدرود بر امید عزیز زیبا و غم انگیز متفاوت بود درود برشما
يکشنبه ۵ شهريور ۱۳۹۶ ۲۲:۱۴
امید عزیزخواندن سروده های زیبایت برایم تازگی دارد درود دوباره
 دوشنبه ۶ شهريور ۱۳۹۶ ۰۹:۵۵
بازهم سلام دوست گرامی شعری نو بسبک نیمایی وچه زیبا که خواننده را با خو دبه اعماق محتوای شعر رهنمون میکند وچه زیبا به لحاظ نگارش پاینده وززنده باشی دوست من ارادتمند نوری (احمد) دوشنبه ۶ شهريور ۱۳۹۶ ۲۱:۵۴
سلام و عرض ادب حضور استاد نوری( احمد) عزیزاز بزرگواری و نظر لطف جنابعالی ممنونم پیروز و سرفراز باشید 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷  سه شنبه ۷ شهريور ۱۳۹۶ ۲۱:۵۹
 سه شنبه ۲۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۸:۱۲
آن روزها رفتندآن روزهای خوب آن روزهای سالم سرشار. فروغ درود بر شما شاعر گرامی چه احساس لطیفی داشت این شعر دستمریزاد واقعا مرا برد به سالهایی که طعم ریحان بود و عطر کاهگل چه روزهای خوبی بودند و آدمها چقدر مهربانتر. تکلنولوژی قلبها را تسخیر کرد. مدرن شدیم. کم کم حرف زدن هم یادمون میره همه چی مجازی شده به جای کلام تایپ می کنیم و دلخوش به چند شکلک . کاش مهربونی رو یادمون نره خیلی خوب نوشتید زبان دردلم باز شد ببخشید قلمتان سبز
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
محمد شریف صادقی
علی نظری سرمازه
مهرداد مانا
شاهزاده خانوم
آرش حاتمی (تکروٍ تنها)
عليرضا حكيم 
فرامرز عبداله پور 
جواد مهدی پور 
محمد گلی ایوری 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.