سوختم و ساختم

با عرض سلام و تشکر از توجه شما عزیز مهربان




در این سروده بنده نظرات شما را درباره ی سبک جدید شعر
( ...........) و ادامه این سبک را خواستار شدم
لطفا بفرمائید :
آیا این سبک که ردیفها یک بیت در میان با هم یکی هستند چه مرتبه ای از شعر محسوب می شود یا اصلا این سبک میتواند به عنوان شعری که دارای آهنگ و وزن است ، رشد گام به گام داشته باشد و مورد توجه قرار بگیرد یا خیر ؟؟
منتظر میمانم

ممنونم

سلام جناب رمزی عزیز.
اصولا زیبایی شعر به نحوه خاتمه دادن هر مصراع بستگی دارد و آنهم مربوط میشود به قافیه شعر.
یعنی توالی قافیه ها بیانگر میزان تسلط شاعر به زبان است.
مثلا کلماتی مثل :
ملل ، عمل ، غزل و ...
استفاده از قافیه های یکی در میان ( و آنهم تکراری )، شدیدا به زیبایی شعر لطمه میزند.
نو آوری تنها در صورتی پسندیده است که موجب حیرت و تحریک احساسات خواننده باشد.
مانند نگاه جدیدی که حضرت حافظ به غزل و غزل پردازی داشت.
یا مانند انقلابی که نیما در عالم شعر ایجاد کرد.
( بگذریم که امروزه هر کسی که حرف دلش را بسادگی و مانند نثر ارائه میدهد ، نامش را شعر نو میگذارد).

اینگونه یکی در میان قافیه پردازی ، فقط موجب خستگی و ایجاد بی علاقگی خواننده ، میشود.

البته این تنها نظر منه..... و چون فرموده بودید که مشتاق شنیدن نظرات دیگران هستید ، نظر خودمو اعلام کردم.
اگه موجب رنجش شدم ، عذر می خوام برادر.

با احترام:
داود احمدی_باقی

یه چیز دیگه.
و اون اینکه ، ردیف اسمش روو خودش هست.
یعنی یه کلمه یا مجموعه ای از چند کلمه باید در پایان ابیات ، ردیف بشوند.
و اینجا این اتفاق نیفتاده.

سلام و درود جناب باقی
از توضیحات شما بهره بردم


......................................
در سایت پارسی ویکی آورده اند که :
شاعران و منتقدان، تعریف‏های گوناگون و بی‏شماری درباره ‏ی «شعر» ارائه داده ‏اند. در تعریف‏های سنتی ، ویژگی‏ اصلی شعر را موزون و آهنگین بودنِ آن دانسته‏ اند. در تعریف‏هایی دیگر، با دانش، فهم، درک، ادراک و وقوف یکی انگاشته شده است.
- بو علی سینا در شفا می گوید: شعر، کلامی خیال انگیز است که از اقوالی موزون و متساوی ساخته شده باشد
- افلاطون در رساله ی «ایون» خود، شعر را مولود شوق و الهام می خواند.
- دکتر زرین کوب، شوق الهام را تعبیر عارفانه ای از تخیّل می داند.
- دکتر خانلری اعتقاد دارد شعر القای حالات نفسانی است
.دکتر شفیعی کدکنی نیز اعتقاد دارد شعر چیزی نیست جز به موسیقی رسیدن کلام و می گوید: شعر حادثه ای است که در زبان روی می دهد و در حقیقت، گوینده ی شعر با شعر خود، عملی در زبان انجام می دهد که خواننده، میان زبان شعری او، و زبانی روزمره و عادی تمایزی احساس می کند."
در جای دیگر می نویسد:
"شعر گره خوردگی عاطفه و تخیل است که در زبان آهنگین شکل گرفته باشد."
دکتر زرین کوب می گوید: شعر دارای ماده و صورتی است.ماده ی آن معنا و مضمونی است که اساس آن را تشکیل می دهد و صورت آن وزن و آهنگی است که شعر را از انواع دیگر سخن جدا می سازد و ترکیب این دو را شعر می نامند.
هواداران متعصب آن را هنر برتر شمرده اند ، زیرا توان تصویر و نمایش شعر ، از صورت ذهنی و انتزاعی بیش از سایر هنر هاست .با موسیقی ارتباطی تنگاتنگ دارد و نوعی وزن بیرونی ، علی رغم پندار نو پردازان ، از لوازم حتمی آن است.
و بنیانگذار شعر زلال ( دادا بیلوردی ) شعر را چنین تعریف می کند:
شعر،کلامی تآثیر گذار است که قدرتش از صحبت معمولی بیشتر می باشد و به دو نوع تقسیم می شود:
1- شعر در قالب نظم: که پندها و قصه ها و سخنان آرایه دار و تصویر و تخیل و کلام معجزه آسا در آهنگی موزون و قالبی منظوم و مشخص قرار می گیرد.
2- شعر در قالب نثر: که فقط سخنان دارای تصویر و تخیل و کلام معجزه آسا را در بر می گیرد و قصه ی ساده و کلام ساده و پند ساده را شامل نمی شود.
.....................................
مسئلت :
آیا در این قطعه که تقریبا به توضیحات ارائه شده بالا خیلی نزدیک است میتوان شعر گفت و سبکی نو برای آن قائل بود یا خیر ؟؟؟
این سئوال را به راحتی در شعر مذکور میتوانید بیابید .
البته نظرتان برایم خیلی خیلی خوب بود چون دارم مطالب رو جمع آوری میکنم یک موقع احساس نکنید که پذیرا نبودم .




ممنونم

سلام مجدد.
جناب رمزی عزیز..... مطالب مفید و آموزنده ای که در قالب پاسخ به بنده ارائه کردید رو خوندم.
بله..... کاملا با شماست.....اما من نگفتم که شعر شما شعر نیست ، فقط گفتم که از زیبایی ظاهری و باطنی شعر کاسته.

پاینده باشید.

دوست عزیز و بزرگوارم ، جناب رمزی عزیز !
مجددا سلام.
از اونجاییکه می بینم شما صادقانه و بی ریا حرف می زنید و واقعا تشنه دانستن هستید ، با رعایت ادب و احترام یک بار دیگه عرایضم رو به شکلی دیگه توضیح میدم تا بلکه بتونم منظور خودمو تفهیم کنم.
ببینید بزرگوار !
من هم سواد چندانی ندارم ( فقط چند کلاس ). سواد ادبی که اصصصصلا ندارم. .... اما ، اینو تا بحال فهمیده ام که هر نو بودنی ، الزاما ، ابداع و نو آوری محسوب نمیشه.
نو آوری زمانی اتفاق می افته که چیز جدیدی به مصرف کننده بده
و تاثیر ژرف و نوینی در خط فکری او ، ایجاد کنه.
اگه یکی در میون بودن ِ ردیف یا قافیه رو بخوایم نو آوری بحساب بیاریم ، فردا یکی دیگه میاد و ردیف ها رو دو تا در میون می چینه و اسمشو نوآوری میذاره.
ادامه دارد.

سلام و درود صبح عالی به خیرجناب باقی
ممنونم
من خدمتتان عرض کردم که نیاز به راهنمایی دارم و نیاز به فهمیدن
گویا اینبار شما خیلی خسته اید که میگوئید
((((((( با رعایت ادب و احترام یک بار دیگه عرایضم رو به شکلی دیگه توضیح میدم تا بلکه بتونم منظور خودمو تفهیم کنم.)))))) این معنای خوبی ندارد
خیلی راحت جواب مرا نمیدادید باور بفرمائید که اگر پاسخ نمیدادید بهتر بود از اینکه بگوئید (( با رعایت ادب و احترام ))
ببخشید
عذر میخواهم