بدهکار

وقتی که عشق آید و بیمار می شوی
بی آبرو و بی کس و بی عار می شوی
صدها خیال پوچ شود بر سرت خراب
بر روی تخت خواب که آوار می شوی
رؤیای هر شبت شود آغوش گرم یار
جان میدهی دوباره که بیدار می شوی
دل طعنه میزند که تکانی به خود بده
آن لحظه است،پیش دلت خوار می‌شوی
بند دلت به آب می دهی و فاش میکنی
دست خودت که نیست،توناچار می شوی
از عشق ، می نویسی  و  انکار می کند
باور نمی کنی ، که چه سربار  می شوی
در  عالم  حساب ، فقط  خرج کرده ای
با این همه ، همیشه بدهکار می شوی