\\لاکپشت ها هم پرواز می کنند\\

امشب،

از  "باشو " غریبه ای کوچکترم...

و مدام فکر می کنم

که اگر کمی آرامتر رد شوی از کنار لبخندهای غوز کرده کسی ،

بیشتر تنهایی اش را حس خواهی کرد

"شوریده " تر می شوی،

و فکر می کنم ،"جاده های سرد"هستند...

 تا آغوش های گرم را تداعی کنند

و "بای سیکل ران "ها ،

می رانند که بیشتر گرم شوند

و قحطی خنده می شود

که زیر "پوست شب "بلولی و سیاهی اش را

با لذتی وصف نشدنی

روی قندیلهای  بُغضت بکشی

"زیر نور ماه "ی که نیست

"پنج" رَج ،شالگردن ببافی

تا همه "معادله " های درست، غلط از آب در بیاید!

دم ِ صبحی،

" یک تکه نان " جلوی صورتت بگیری بجای " نقاب"

و تب تند نبودن ِ" جایی برای زندگی "

مدام شبیه منار جنبان، بلرزاندت!

"صبحانه برای دونفر " را تک نفره ...

نخوری...

و از آغوش گرم ِ" خواب تلخ" ی به " کُما" بروی

دور خودت بچرخی و سرگیجه بگیری.

با انگشتهای دست ِ چپت

انگشتهای دست ِ راست ِ" شاعر زباله " ها را بفشاری

" تانگو " برقصی و " عاشق مترسک " شوی

" کنار رودخانه " بایستی تمام قد

و بی پروا روی خاطرات چروکیده ات  آب بپاشی، " کودکانه "

" چند تار مو " از  سرشانه کُتش بلند کنی

جیغ بلند بکشی

و با ریتم ِ " طبل بزرگ ، زیر پای چپَ " ت

بابا کرم برقصی و چکه چکه 

راه بیفتی تا " باغهای کندلوس"

" رویای خیس" ِ " سینه سرخ" را ،

با التماس به خلوت پلکهای خواب ندیده ات

بیاوری

از مردمک چشمهات " آکواریوم" درست کنی 

تا "شاهزاده ایرانی "

زُل بزند به : "ماهی ها ...که عاشق می شوند"

می بینی برادر...

چقدر خالص شده ام اینجا...

روی "پُل سیزدهم " ایستاده ام و نحس شدم!

و هی تلو تلو می خورم

چپ ...راست...چپ...راست...

شبیه "سرباز های جمعه"

یا شاید اگر بخواهم درست تر بگویم

شبیه " شمعی در باد"

دیر وقت شد

و خبری نشد از  اسطوره " شهر آشوب" ِ تلخ مزاج!

" زمان می ایستد " و " سیمای زنی در دوست "

روی شیشه های مُزَیَن شده با شبنم می نشیند " به آهستگی "

" زنده باد " " خونبارش"

بنفشه ابوترابی