انتظار بهار

زمین نو میشود، بهار او یعنی همین.  مرداب ، درزمان،  چرا تیر میکشد ?  بهار برای زمین، مژده ریحان آورد.  اما ،در دشت کویر امید باران آورد.   در گوشه ای از این کویر، آب و هوا  ،خاک و زمین،  ازباران سال پیش.  دیگر نمیخواهند امید.    قلب کویر از انتظار بعید .تکه شد.  هرآفتاب  .روح حیات.  از هر رگش.  در هوایی پر غبار.  بردنش.    هرتکه اش، یک دره شد.    حال کویر، نادیدنی است .  وصفش، ناگفتنی است    مرهم بیاور ای صبا.   شاید بهارکویر  توریست داری کند