* ب ی وَ ف ا *

لایک اول چه حس خوبی داره .

درود
دست مریزاد
زیباست

درود من خواستم کامنت اول باشم ولی خانم بیان پیشدستی کردن. خیلی زیبا بود شاهزادهٔ گرامی. این ایدهٔ دو جور خوانش شعر خیلی خوبه و من همیشه تو این فکرم چطور میشه اینو بین مردم جا انداخت. خب بهترین راحش پاورقیه یا استفاده از پرانتز یا اسلش(/). من هر سه حالت رو تو بعضی شعرها دیدم ولی نمی دونم کدوم بهتره. شاید پاورقی از همه بهتر باشه چون خوانش لحظه ای رو مختل نمی کنه. اما خب جلو چشم هم نیست و ممکنه خواننده اصلا بهش دقت نکنه. خیلی جالب میشه ایده هایی که در این زمینه هست بررسی بشن.
راستی! میدونستید «مهربان» ایهام داره؟(چون تو شعرتون آسمان و زمین بود یه لحظه یادش افتادم). در واقع معنی دومش مهر بان یا به عبارتی «خورشید بان» یا آفتاب بان. مثل نگهبان یا خدمتگذار خورشید (مث کلمه دربان). حالا کجا من این ایهام خوشگل رو دیدم تو این شعر خاقانی بزرگ:
ای باد صبح بین که کجا می‌فرستمت
نزدیکِ «آفتاب وفا» می‌فرستمت

این سر-به-مُهر-نامه بدان «مهربان» رسان
کس را خبر مکن که کجا می‌فرستمت
مهربان در واقع به آفتاب وفا بر میگرده و واااااااای چقدر زیباست ایهامش.
خواجه هم غزل «ای هدهد صبا به سبا می فرستمت» رو از همین شاهکار خاقانی استقبال کرده.

سلام قلمتان نویسا

سلام وقت بخیر
بَر و من بیشتر دوست داشتم
و شعر اولی خیلی شعر تره
اما من دومی بیشتر دوس داشتن

خیلی زیبا