عطر گردوها

نثر شاعرانه



اینجا در خوشه های گندم🌾

جریان دارد

انعکاس طلایی #مهر 🌞تو



اینجا نفس می کشم

به یاد آغوشت،

عطر گردوها را...



نرمی انجیرها

 در پهنه ی سبز برگها🍃

 به یاد می آورد

نوازشهای تو را...



پژواک نسیم

 در گوش باغهای گردو🌳

تداعی طنین دلنواز صدای تو...

 

دستان بیرنگ جویبار

به دور ساقهای سپید پاهایم

مرا به یاد رود جاری انگشتانت

می اندازد...



آسمان،

سقف مشترک همه ی دنیاست

اما نه یکرنگ...



این آسمانِ زلال

 رنگِ آرامشِ چشمان تو را دارد..



عطر خیارهای جالیز

طعم سرخ گوجه ها

 در آستانه ی پاییز

مرا یاد تو می اندازد



دورِ همیشه نزدیکِ من!

پر از جوانه 🌱میشود

دفتر وجودم

وقتی خاطرات تو

در راهروهای سپید ذهنم

آواز میخواند...



جوهر قلمم

از عشقت همیشه آبیست

درون رگهایم

شوق دیدار تو

قرمز عنّابی ❤️

سهم من از تو

مرداد بیتابی

شبی که همیشه از خیالت

مهتابیست🌛

😍

#بداهه

مه ناز نصیرپور

بیست و یکم شهریور

نود و پنج

ساعت دوازده ظهر



پ.ن: اینجا به سختی گاهی اوقات اینترنت هست

و من خوشحالم

تازه فهمیدم چقدر از طبیعت دور شدم

تکنولوژی و گم شدن توی هیاهوی روزمرگی

ما آدمها رو از جایی که ازش اومدیم

از ذات پاکمون دور کرده

گاهی لازمه در قلب طبیعت ،دوباره تپیدن را تمرین کنیم...