دیدار

دوش تو را دیدم,عاشق کش و گیسو به دوش/
وز هرم عشقت, این دلم آمد به جوش

ابرو کمند و لب چو قند و خود لوند/
وز عشوه ات,صاحبدلان بی دل شوند

تو طناز و تنت ناز و رخت عاشق نواز/
مژگان سیاه و قد بلند, چون سرو ناز

هر که را با یک اشاره, از خودش بی خود کنی/
خود که مستی, باده و پیمانه هم از خود کنی

با دیدنت, عنان دادم از این کف برون/
چو آیی, شوق و شوری آید از این دف برون

از عطر تو مستانه تر از مستان شدم /
رسوا در این محفل و هر داستان شدم

حال زیبا, این بار هم تفقدی زیبا بزن/
وز گوشه ی چشمی, تفعلی بر ما بزن