یاسه

خُردمان بیند؛ نبیند خسروِ ما روزگار

خسروانی ­رشکها در جان ما انبار کرد!


درود
زیبا بود

کس نمی ­پرسد چرا هستی ما بر دار کرد؟..........دروداستاد گران ارج.برقرار باشید

درود بر شما و کلام شما بزرگوار ...

درود بر شما
زیباست
قلمتان سبز

زیبا سرودین شاعر بمانین ولی در بیت اول مصرع دوم علامت سوال برای من سوال شد البته شاید از خوانش من بوده شاید بجای کس نمی پرسد ..کس نمی داند بود علامت سوال بجا بود ممنونم از شعرتون با مفهوم و زیبا سروده شده مانا باشین

درود بر شما بزرگوار

زیبا بود درود بر قلمتان

سلام ودرود زیبابود استاد

بسیار زیبا و درد انگیزبود .درود ها برشما

سلام استاد عزيز جناب عسكرزاده ي عزيزم
لذت بردم بزرگوار

درودها
جناب عسکر زاده
غزلی زیبا و نابی سروده اید.
شاد و سرزنده باشید.

جناب عسگرزاده عزیز
سلام و عرض ادب
چندی است که دنبالتان می کنم البته بیشتر نظرات و مسائلی را که طرح می کنید
گاهی شد و گذری داشتم بر برخی از آثارتان و این غزل را متفاوت یافتم از چند اثر دیگر که از شما خواندم
بی تردید ردپای لهجه گفتاری جنابعالی را آثارتان یافتم
و البته کدهایی که در این غزل به کار گرفته اید
به خصوص در مصرع پایانی
خسروانی ­رشکها در جان ما انبار کرد!
فکر می کنم با به کارگیری واژه "خسروانی" از مفهومی بسیار وسیع بهره کشی کرده اید و پیوندش داده اید به دریایی از رشک در جان ها تلنبار شده.
به کارگیری نشانه نگارشی "!" هم در پایان این اثر حکایتی است دیگر
تا چه منظوری داشته اید و من چه هدفی را نشانه گرفته باشم
به هر ترتیب دمتان گرم که بودنتان غنیمت است
عزت زیاد