اعدام

وقتی نگاهت را از من دزدیدی
انگشت هایت از پشت ماشه پیدا بود
گلدان های آن پنجره شاهد ما بودند
تمام آن لحظه که ماشه را می کشیدی

جایی که دیوها قصه میگفتند
فرشته ها همه در خواب بودند
ومن آخرین اعدامی این کابوس شدم

این تبعید ....
و مردی که بی حاشیه قصد جنوب داشت
چمدانش پر از بوی جنگلهای شمال بود
ونگاهی چروکیده که به خط آهن دوخته بود
چه اعدام سختی
با چشم های باز
قامتی ایستاده
در تبعید(م-ه)