شرافت

کسی زمین از آنم را

به خونی آبی رنگین کرد

بازگشتم

از تمام شرافتی که

قامتم راست بود

به بودنش


درود بانو پگاه عزیزم
بسیارزیبا وتاثیرگذار

عرض ادب و احترام
بینهایت در رقص قلم هنرمندانه با موسیقی درونی شعر
و روان ......................لذت بردم
به وقت صبح،
قدم در قدمِ باد،
بر ساحلی مخملی ،
کسی زمین را ،
به خونِ آبی رنگین کرد .. هنرمندانه است
...........................................و اما
همگی پر میشوند
از
زاغهای نشسته بر
بی خنک سایه های خوف
بی خنک ؟؟
خوف، در اصطلاح ترس و واهمه است .و بیشتر درین معنی بکار میرود :امنیت كامل از عذاب و كیفر الهی است
در اینجا بقین نامطولب است.......ووو
...................................
زاغهای نشسته بر سایه سارِ ترس .
سایه سار خود تشبیه است بر خنک بودن و ایهام از
سرد / خنک / معتدل .
اینست هنرنمایی در رقص کلااااااااااااام .
هرچند می اموزم در جوار شما اساتید فرهیخته ام

تمام حس زیبای شاعر زیر سایه پرچم شرافت گرد هم آمده بودند. ملودی اثر شما آنقدر لطیف و گوش نواز بود که نمی گذاشت خوانده از درون احساس خود بیرون بیاید و حواسش به چیزی غیر از دنیای شیرین شاعر پرت شود. زیبا بود و دلنشین هم... درود بر شما

من از تمام خودم

می نوشیدم

و تمام حلق خشکیده از کلامم

آبی بود

قشنگ بود بانو- البته فکر نکنید در سرودن شعر نو کم میارم
جاده ها یه بی نهایت
سینه های پر شقاوت
گفته هایه بی حکایت
قلم های بی روایت
**

درودتان دخت گرانقدر دریایی شمالگان
بااحترام و مهر
بسیار زیبا ،اما قالب شعرتان غزل نیست ..
\"تو را ای شرافت موعود
بر لبهایم داشته باشم ...سیده نسترن طالب زاده \"
آموختیم از گستره ی اندیشه ی سرکار عالیه
هماره اندیشه و اشعارتان منبع الهام برای ماست
و میخوانیم و پردازش میکنیم و سعی در الگو برداری
هماره پرمغز و ستوده بسرایید ..چنین
با مهر

چه احساسات شورانگیزی
آفرین

سلام و درود خواهر خوب مهربان و بزرگوارم
به مهمانی شما آمدن برایم افتخار شد
بسیار عمیق و سرشار از لطافت

به ما هم سری بزنید