سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- *آغاز شو* ۲- ❄ سرمای زمستان ۳- امواج درد ۴- آرزو .. ۵- دل ما ۶- ایواره ـی مرگ ـــــــ(بوسه ی آخر باد ) ۷- سرود صبح و صبا ۸- 🕸️ عَنکَبوتر 🕸️ ۹- پروانه شو ۱۰- ...سمبوسه... کانال تلگرام شعرنابتقویم روزپنجشنبه 20 دی 1403
10 رجب 1446
Thursday 9 Jan 2025 حمایت از شعرناب |
اشتراک گذاری این شعر
۱۴۴ شاعر این شعر را خوانده اند
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)،امیر جلالی( ا م دی )(مدیر)،جمیله عجم(بانوی واژه ها)(مدیر)،مدیر ویراستاری،سيده فاطمه سيدپور (سپيده)،صفیه پاپی(مدیر)،مینو غفوری،ابوالحسن انصاری (الف رها)،میرعاشقان،ادرینا(سمانه هروی)،پگاه بنوان،نیره ناصری،مهدی حریفی،دنیا حریفی،نجمه طوسی (تینا)،سید مسعود حسینی (ثالث)،آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)،مرحان تاج دینی،فرخ لقا فتحی،لیلا باباخانی،مجنون ملایری،رحیم نیکوفر،مرتضی اربابی حکم ابادی (مسیح)،زهرا قمری فتیده،سیده نسترن طالب زاده،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،اکرم ابراهیمی،آیلار بختیاری (آنی)،زهرا ضیایی(روح الغزل)،حسین شفیعی بيدگلی،فرزانه جعفرزاده (فرج)،فریما محبوبی،مصی ابراهیمی،نوید خان بره (نوید)،محمد مهدی (هوشیار) فرازمند،حسام الدین مهرابی،حامد محمدی،غلامرضا کفائی(کویر)،آزیتا احمدی،طيارغيبعلي زاده،موسی عباسی مقدم،نظام اصغری پور دشت بزرگ روباه گرد وخاکی،جلال پورسلیمانی،حسین پور،عليرضا حكيم(مدیر)،لـــــــــــــــیلا رنجبران،وحید کاظمی،حسن بذرگری(آیین)،یونسی(یونس)،علیرضا کاشی پور محمدی،همایون فتاح متخلص به رند،عباسعلی استکی(چشمه)(مدیر)،جلال غلامی غلام،سحرعیوض،عیسی نصراللهی( تیرداد)،باقر رمزی ( باصر )،شفق،مونا فریدونی،مهدی ایران نژاد پاریزی،مهدی صادقی مود،حسين زرتاب،احمد غفوریان (سیستانی)،ناظر توحيدي ثمرين،شیدا،سمیرا شریفی (آسمان)،آرزو شمسایی،محمد (هوداد)،طاهره حسین زاده (کوهواره)،سارا خوش روش،یدالله عوضپور آصف،مجید آبسالان،طوبی آهنگران،مجیدنیکی سبکبار،نیاز ناطق،مهدي حسنلو،موسی ظهوری آرام(آرام)،سیاوش آزاد،مهدی محمدی،شبنم حکیم هاشمی،آذر مهتدی،رضا سعادت نژاد،محمد قنبرپور(مازیار)،فرهاد احمدیان،مولود سادات عمارتی،احمدجعفری چرخلو (لاچین قزوینی)،محمد حسین اخباری،بهرام معینی (داریان)،سامره حاجیان(مهربانی)،فاطمه گودرزی،محمد علي واشقاني ( باران )،مسعود آزادبخت،محمد باقر انصاری دزفولی،حسین مراغه،محمد علی رضاپور،خدیجه وفایی راد ( غریبه)،تکتم حسین زاده،محمد خسروی فرد،لیلا گمار (مأنوس شده با قلم)،مرضیه رضایی (رها)،اصغر ناظمی،فرنگیس رزمی نژاد/فری/،زلیخا رامیار،امید سحر،فاطمه ترکمان پری(آیه)،آرمان پرناک،علی احمدی( م امین)،آرمین پرهیزکار،محمدکریمی (پویا)،منیژه قشقایی،مهدیس رحمانی،پیمان رحیمی مقدم،سیدحسن خزایی،فروغ فرشیدفر،بهروز ابراهیمیان،سید مقتدی هاشمی پرست،مهدی شریفی مقدم،سودابه حسن پور(کرشمه)،ریحانه حجازی(ریحان)،ایرج محرم پور(صوفی خموش )،مهرانه بلوچ،محمد علی سلیمانی مقدم،علیرضا قراداغی رزوهء،درویش حسین ندری،الیاس امیرحسنی،شادی عاطفی مهر،محمد امیری،فریباایازی روزبهانی،علیرضا جورعشوری،محمد ترکمان(پژواره)،بهار ملودی،پژواک فخرایی تهرانی نژاد (پژواک)،محسن ابراهیمی ( غریب )،علی مزینانی عسکری،حمیدنوری(احمد)،ماهور محمدی،اکرم نوری(تنهایی مشترک)،روح اله سلیمی ناحیه،نسرین حسینی،مسیح علیپور،مجیدمسکین آبکنار(مسکین)،مهرداد عزیزیان بی تخلص،محمدجلال ژاله(پری افسرده)،فاطمه کرمی،رحیم فخوری،علی اکبر احمدی
نقدها و نظرات
 يکشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۵ ۰۶:۳۸
دنیا را بغل گرفتیم...گفتند :امن است هیچ کاری باما ندارد! خوابمان برد بیدار شدیم دیدیم آبستن تمام دردهایش شده ایم!شاعر؟...شعری که با خواندن بداهه ی طلایی شما استادبزرگمهرم بیادم آمد بگمانم این فریاد خاموش تمام زنانی بود که تنهایی می میرند در تمام لحظاتی که درک نمی شوند...شناخته نمی شوند ...حتا بودنشان ونبودنشان احساس نمی شود..حال آنکه سکوت زن نجابتش ووجودش یک دنیایی ست که کاش عاشقانه تر نگاهش می کردند نه نگاه ابزاری و بازاری و مد و ...ممنونم برای اشتراک این شعر پراز تلنگر 
 يکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵ ۰۶:۳۰
درودها بر شما استاد فکری گرامیشعر کوتاه ولی پرمحتوا خواندم موفق باشید 
 دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵ ۱۷:۵۵
درود استاد احمدی زاده عزیز و گرامیکوتاه و بسیار زیباست پر معنی موثر دستمریزاد 
 دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۰۸:۱۴
باسلام زیباست با آرزوی بهترینها برای شما بزرگوار دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۲۰:۳۶
درود استاد احمدی زاده عزیز و گرامیبسیار زیبا و پر معنی است دستمریزاد موفق باشید
 شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۰۶:۲۲
یک زن همیشه تنها می میرد ...زن که نماد زایش و آفرینش و مظهر مهربانی و عشق است...! چگونه تنها می میرد...؟ آری آمدنی تنها و رفتنی تنها... زن تا عشق کسی نشده و یا عاشق کسی... تنها خواهد مرد. زن اگر عاشق نشود یقینا تنها خواهد مرد...چراکه زن برای عاشق شدن آفریده شده... استاد عزیزو دوست بزرگوارم ... کلاس درس شما هیچگاه تعطیل نشود که ما شاگردان سردرگم خواهیم شد... درود بر شما
 شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۰۸:۴۴
.................. .....................یک زن همیشه تنها میمیرد... درود بر سید فهیم شعر ناب کوتاههایتان خاص قلم خودتان هستند و بارها گفته ام آثارتان را هرجا بدون نام هم ببینم میدانم از شماست. این کوتاه هم بسیااار زیبااابود . هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق هزارااان درود ................... ....................تقدیم به اهالی خوب شعر ناب: به هنگام حمله ی ناپلئون به روسیه دسته ای از سربازان او در مرکز شهر کوچکی از آن سرزمین همیشه برف در حال جنگ بودند ...یکی از فرماندهان به طور اتفاقی از سواران خود جدا می افتد و گروهی از قزاقان روسی رد او را می گیرند و در خیابانهای پر پیچ و خم شهر به تعقیب او می پردازند .فرمانده که جان خود را در خطر می بیند پا به فرار می گذارد و سر انجام در کوچه ای سراسیمه وارد یک دکان پوست فروشی می شود و با مشاهده ی پوست فروش ملتمسانه و با نفس های بریده بریده فریاد می زند : کمکم کن جانم را نجات بده . کجا می توانم پنهان شوم؟!پوست فروش میگوید : زود باش بیا زیر این پوستینها و سپس روی فرمانده مقداری زیادی پوستین می ریزد ...پوست فروش تازه از این کار فارغ شده بود که قزاقان روسی شتابان وارد دکان می شوند و فریاد زنان می پرسند : او کجاست ؟ ما دیدیم که او آمد تو!!!قزاقان علیرغم اعتراضهای پوست فروش دکان را برای پیدا کردن فرمانده فرانسوی زیر و رو می کنند . آنها تل پوستین ها را با شمشیرهای تیز خود سیخ می زنند اما او را نمی یابند سپس راه خود را می گیرند و می روند .فرمانده پس از مدتی صحیح و سالم از زیر پوستینها بیرون می خزد و در همین لحظه سربازان او از راه می رسند .پوست فروش رو به فرمانده کرده و محجوب از او می پرسد : ببخشید که همچین سوالی از شخص مهمی چون شما می کنم اما می خواهم بدانم که اون زیر با علم به اینکه لحظه ی بعد آخرین لحظات زندگیتان است چه احساس داشتید ؟فرمانده قامتش را راست کرده و در حالی که سینه اش را جلو میداد خشمگین می غرد : تو به چه حقی جرات میکنی که همچین سوالی از من بپرسی ؟ سرباز این مردک گستاخ را ببرید چشماشو ببندید و اعدامش کنید . من خودم شخصا فرمان آتش را صادر خواهم کرد !!!محافظان بر پیکر پوست فروش چنگ زده کشان کشان او را با خود می برند و سینه کش دیوار چشمان او را می بندند پوست فروش نمی تواند چیزی ببیند اما صدای ملایم و موجدار لباسهایش را در جریان باد سرد می شنود و برخورد ملایم باد سرد بر لباسهایش خنک شدن گونه هایش و لرزش غیر قابل کنترل پاهایش را احساس می کند ...سپس صدای فرمانده را می شنود که پس از صاف کردن گلویش به آرامی میگوید :آماده ............. هدف .....در این لحظه پوست فروش با علم به این که تا چند لحظه ی دیگر همین چند احساس را نیز از دست خواهد داد ؛ احساسی غیر قابل وصف سر تا سر وجودش را در بر می گیرد و قطرات اشک از گونه هایش فرو می غلتد پس از سکوتی طولانی پوست فروش صدای گامهای را میشنود که به او نزدیک میشوند ... سپس نوار دور چشمان پوست فروش را بر می دارند . پوست فروش که در اثر تابش ناگهانی نور خورشید هنوز نیمه کور بود در مقابل خود فرمانده فرانسوی را می بیند که با چشمانی نافذ و معنی دار چشمانی که انگار بر ذره ذره وجودش اشراف دارد به او می نگرد...آنگاه به سخن آمده و به نرمی می گوید : حالا فهمیدی که چه احساسی داشتم ! روزگارتان خوش   شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۱۲:۳۰
درودها برشمااستاد عزیزو بزرگوار
 شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۱۳:۲۲
 شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۱۷:۱۲
عالی مثل هربار
 شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۱۸:۲۲
درود بر استاد بزرگوارمیک زن تنها می میرد نه با درون تنهای خویش بلکه سلسله ای بدنبال اوست شاید ادامه ای از یک مرگ دیگر رقم بخورد خودش تنهاست ولی دنیایی در ورای اوست بسیار عالی می آموزم همیشه از کلاس درستان پاینده باشید
 شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۱۸:۳۹
درود بر شما  شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۲۰:۱۱
سلام بر استاد بزرگوارم کلاس درستان همیشه جاودانه است .کوتاه زیبایی بود که باز هم تفاسیر مختلفی از آن می شود برداشت کرد . یک زن همیشه تنها می میرد. تنهایی برای یک زن کشنده است . یک زن تنها، همیشه می میرد. و... برداشت من از کوتاه نوشت شما این است که زن برای عشق ورزی آفریده شده است و در مقاطع مختلف سنی اش در حال پرورش و عشق ورزی است . وقتی کودک است با عروسک و حیوانات خانگیش .،وقتی جوان است به همسرش عشق می ورزد وقتی میانسال است به کودکانش و وقتی پیر می شود به نوه ها و... وقتی زنی می میرد که عشق ورزیدن در وجودش خاموش باشد. زنان بسیاری را می شناسم که به علت نداشتن همسر یا فرزند رنگ شادی و عشق از نگاهشان رفته است .اینان به مرگ تدریجی گرفتارند. در لحظه می میرند.وقتی که عشقی در زندگی داشته باشند حتی پس از مرگشان نیز حضورشان احساس می شود .روح بلندشان مراقب فرزندانشان است. حیات زن ها و مادر ها جاودانی ست و فقط در یک صورت خواهند مرد وقتی که رنگ عشق در نگاهشان مرده باشد . پناه بر خداوند . شنبه ۸ خرداد ۱۳۹۵ ۲۱:۳۳
درودبیکران برشمامثل همیشه کوتاهی پرمعنی مهمانتان شدیم. زن ها تنها در کویر بی مهری، تنها میمیرند. زن ها زمانی تنها میمیرند که تن های بی مهر به تنهایی کشانده باشندشان. وگرنه چشمه زلال محبت جزدر کویر بی مهری، که جوشش او، بی ثمرباشد ، بسوی عدم میل نمیکند
 يکشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۵ ۰۵:۰۹
سلام و درود استاد بزرگوارمرا هم به فکر فروبرد
 يکشنبه ۹ خرداد ۱۳۹۵ ۱۲:۳۰
عالی بوداستاد دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۵ ۰۴:۴۱
با سلام استاد بسیار عالی موفق باشید
 دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۵ ۰۵:۴۲
درود وسلام خدمت استاد مهرصفحه ی نابتان همیشه خواندنیست و زیبا بازهم درود برشما و کلام دلنشینتان
 دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۵ ۰۶:۲۴
درود بر شما با احترام و با اجازه شما ادامه بداهه زیبایتان را بداهه تقدیمتان میکنم... یکی باید باشد....  یکی که تو را بلد باشد... یکی که مثل هوا در کنارت باشد...جایت را تنگ نکند...حتی اگر نخواهی دیده هم نشود.... یکی باید باشد... یکی که آغوشش بوی خودش را بدهد... لبخندش وسیع و مهربان باشد... یکی که حتی در باتلاق های عاطفی هم عاشق بماند... یکی که از بودنت سیر نشود... یکی که برای گفتن اسمش هربار چشمهایت نسوزد...  یکی که زیر پای بهانه هایت بنشیند...  یکی که به هر بهانه ای نرود...  یکی باید باشد... یکی که روح زخمی ات را ببوسد...  یکی که تو را متفاوت دوست بدارد... یکی که فقط راست بگوید... یکی باید باشد با نگاهی بی ادعا...بی آلایش...پاک و مهربان...  یکی که نخواهد عاشقت کند اما ناگهان عاشقش شوی...  یکی باید باشد... بگذریم...  این یکی ها آبی است که میکوبم در هاونگ... یک زن همیشه تنها میمیرد دنیا حریفی 1395 سه شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۵ ۰۴:۴۴
و تنها زندگی می کند
 سه شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۰۷
استادمسلام بسیار ممنون و اینکه بسیار خوشحالم از اینکه مینویسید
 سه شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۵ ۱۳:۱۴
خوب که چه ...چرا باور کنم ؟ خنده ی مصنوعیِ روی لبانت را مُردم و باور نکردی... چرا باور کنم؟ تمامد دردها و حس وحالت را به درک میمیری به جهنم که تو تنها و غریبی چقدر سنگدلم ...؟ این.... حرفِ... هزاران مردِ نا مرد است می دانی ؟ ............................................... بداهه در حد توان تقدیم استاد مهربان برمیگردم و نقد شعرم را از زبان شما میخوانم تمنا دارم نقد کنید این بداهه را ، میخواهم بدانم چه آموخته ام از شما ......................................................... چهارشنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۵ ۰۶:۲۰
 چهارشنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۵ ۱۹:۲۳
یک زن همیشه تنها می میرداحسنت من ایمان دارم به این جمله زنها همیشه دستشان بی نمک است تمام روح وجسم وجانشان را بی منت به عزیزانشان می بخشند بدون هیچ گونه چشمداشتی و چه غریبانه فراموش می شوند  چهارشنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۵ ۲۰:۴۷
 پنجشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۵ ۱۸:۱۷
سلام و درود بر استاد گرامی شعر ناب همیشه زن تنها میمیرد چون همه را دوست دارد همیشه زن تنها میمیرد چون از جنگ بیزار است همیشه زن تنها میمیرد عاشق فرزندانش است همیشه زن تنها میمیرد چون زندگی سخت را برای خانواده هموار کرده در این دنیا تنها نبود چون همه به او نیازمند بودند ولی باید تنها برود تنهای تنها
 جمعه ۱۴ خرداد ۱۳۹۵ ۰۶:۴۴
درود بر استاد گرامی و ادیب..کوتاه ها همیشه، مانند اقیانوس عمیقند و شما غواص قابلی هستید. زنانی که محبت صادقانه را تجربه و زندگی می کنند، هر گز تنها نیستند و در اوج سربلندی و افتخار، به سر می برند. درود بر همه زنان خوب ایران زمین.
 جمعه ۱۴ خرداد ۱۳۹۵ ۱۱:۱۳
عرض سلام و خسته نباشید استاد گرامی پیروز و سربلند باشید...
 جمعه ۱۴ خرداد ۱۳۹۵ ۱۷:۱۰
یک زنهمیشه تنها میمیرد! ....... یک زن همیشه تنها میمیرد! .............................................................. ................................................ ................................. ................................................................. ......................................... ................. ......... ... . درودهابزرگمهر.قلم خاص خودتان ستودنیست.شادمانیتان آرزوست.
 شنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۴۲
و.....یک مرد همیشه تنها زندگی می کند.. درود بر سید بزگوار
 شنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۵ ۱۸:۲۴
بداهه ای کوتاه با یک دنیا تفسیر و معنیدرود استاد،درود
 دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵ ۰۴:۱۷
درود بر استاد عزیزم زیباست مرحبا
 دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵ ۰۹:۲۴
عرض ادب و احترام جناب استاد فرهیخته و ارجمند حضرت فکری معزز قصور این فقیر عشق و ادب را عف فرمایید دیر بخدمت ان بزرگوار شرفیاب شدم وقت امتحانات است و با مشغله ی زیاد
 دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵ ۱۲:۲۲
سلام براستی که این افراغ اندیشه چه کیفور می کند ما راآفرین استاد
 دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵ ۱۵:۳۷
آه دل از دست شد از روح کلامت شهاازهمه معنی که سرودی بیکی نکته ها گفته ای در خط وخطوطی همه ناگفته ها
 سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ ۰۶:۴۸
سلام و درود به برادر خوب مهربان و بزرگوارم به مهمانی شما آمدن برایم افتخار شد بسیار عمیق و سرشار از لطافت خوشحالم که دوباره در کنار شما هستم به ما هم سری بزنید  سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ ۱۴:۵۳
درود و عرض ادب
 سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ ۲۰:۳۳
تنها زاده می شودغمگنانه عاشق می شود سلام دوست عزیز کوتاه زیبا عمیق
 يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۴:۳۱
افکار پرفروغتان گلباران ،استاد گرانقدر و نازنینم🌹🌹🌹  يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۵:۱۲
عرض سلام ادب و احترام جناب استاد احمدی زاده عزیز و گرانقدر بسیار عالی درود بر شما و قلم توانمندتان ادیب بزرگوار همواره شاد و تندرست باشید
يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۵:۱۲
 يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۷:۰۴
سلام و درود بر استاد گرانقدر جناب آقای احمدی زاده ( ملحق ) و همه نابیان گرانقدردر تأیید و تحسین این کوتاهترین سروده باید عرض کنم علاوه بر حسرتی که فرمودید حسرت تنهایی و فراموشی بعد از مرگ نیز به آن اضافه می شود. بسا اوقات از ترس این که دیگران چه بگویند از آخرین منویات یک انسان برای بعد از مرگش براحتی عبور می کنیم. این سروده شما نقد ساختاری نمی پذیرد چون مصون از آنست اما گستره معنایی آن نامحدود است. آفرین ها باشد بر شما. سروده ای را از روانشاد فاطمه توکلی بدون حتی نقطه ای تغییر به رنگ سبز آراسته تقدیم این صفحه می نمایم: بر تابوتِ نگاهی معطل جا مانده ام بر هجایِ آخرین حروفِ خداحافظی وقتی که لفظ قلم خط خوردم و شمرده بخش شدم زمزمۀ حروفِ انتزاعی ات را به دو بخش جدا باخدا! بی خدا!. . . چه توفیری ست به حالِ دلم؟ از سر دلت که باز شدم محفوظ باشم یا که نباشم . . . سرانجام من و خطوط میخی و آخرین میخِ تابوت با هم کوفته می شویم بر دهانِ هم تو مشتِ خاکت را بریز شک نکن ! . . . زود سرد می شود گوری که برای یادِ من کنده ای . . . شعری از دفتر مزامیر اثر فاطمه توکلی از سال 92 تا 94 يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۷:۰۸
توضیح این که این قسمت از سروده بر سنگ گورش نقش بسته است:سرانجام من و خطوط میخی و آخرین میخِ تابوت با هم کوفته می شویم بر دهانِ هم تو مشتِ خاکت را بریز شک نکن ! . . . زود سرد می شود گوری که برای یادِ من کنده ای . . .  يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۸:۴۱
درودتان گرامیبسیار ژرف بود .. درگذشت اندوهبار بانوی ادیب ، شاعر فرهیخته و هنرزاد سرکار خانم توکلی را تسلیت عرض میکنم .. یادشان گرامی نامشان جاویدان ٭قرائتِ چشمانت قرابتِ بسیاری به "فاتحه" دارد به فتحِ تو که می آیم باید "ازجان گذشته" باشم ...٭ فاطمه توکلی  يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۸:۵۰
یک زن همیشه تنها. میمیردسلام بزرگوار به. کته بسیار بزرگی. اشاره کردین چطور کسی تا به حال. به این وضو اشاره ای نکرده بود شاید بعضی از زنها. روزی یک مرتبه. بمیرند دنیای آنهاسراسر رنج وبیماری فکری. فراغ یا دنی . آروز برای فرزندان ا يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۸:۵۱
زنها تنها میرند سلام و ادب بزرگوار تنها. رنج ها راتحمل می کنند آشکا. ر ایا پنهان. از جامعه. سیلی می خورن همیشه درد مندانه تحمل سختی. ها را بر دوش مکشند کسی حال آنها را هیچ وقت. درک نمی کند آ آن دسته از زنها که رفتند. تنها رین. بودند اینها هم که هستند تنها. ترین هستند خدا نکند در جامعه ی م ا زنی شوهر مرده باشد وگر نه زیر. ذره. بین. تمام. مردان است درود بر جناب. احمد. زاده. ملحق سرخمهایم را باز کرد يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۲۰:۲۱
سلام و درود فراوان. انگار این صفحه قصد دارد گرامیداشتی از عزیز از دست رفته فاطمه توکلی باشد. و اکنون سرودۀ غمناکی دیگر از او که از دفتر مزامیرش انتخاب شده است. این دفتر در سال های بین 1392 تا 1394 سروده شده است.« در رثایِ خود » کشورْ گشایِ قلب شاید ورقْ برگشته حتّی که مرگْ شمارِ من ایستاده این زمان ... دیگرش گردن نمی نهد تو را اگر گُسارده باشی مرا بارها در هر رگم به مِی ... آن بی گمان منم گویایِ شوقِ مرگ پویایِ از تو کَندَنم با درد خو همزادِ خویشتنم از هرزهْ گام هایِ آشوبیدهْ پی تا گم گشته های کوچانده به دی بی هر نگاهِ تو بی رد و خطّ طی در سوگِ خود نشسته ام با گونه گونِ گریه ها ... گونه روان شد وُ... گل شکفته شد بر زخمِ شکافتهْ رخ خنده گسیخته شد ! ... ــ ناگه گلویِ گلایه برگشودی گریه گریست وُ بر سینه چکیده شد ... در گلوله بارانِ گرمِ تو گاهی به چپ گاه هم به راست پای کوبانْ گشتم به راه با تنِ گُل اناریِ تنْ داده به باد نشکفته در پگاه در سوگِ خود نشسته ام با سوزِ آه با سوز و آه ...  يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۲۱:۳۳
دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۰۸:۴۷
با سلام و هزاران درود بر جناب استاد بزرگوار احمدی زاده ( ملحق ) از این که چنین صفحه تابناکی را بگشودند تا طنین صدای زنان گرانقدر و مردان شیفته در فضای آن به پیچد.بازهم ندایی از روانشاد فاطمه عزیز ، که از بی کران ها و در عین حال از درونگاه دل و عمق جان به گوش می رسد: »Ash« □هر شعر غبارِ خاکستراست از دل بر تنِ لختِ احساس ؛ دیر نیست وُ نه بس عجب اگر که سنگ باشیم ... ! ـــ بدین سبب که سنگ می شود به دستِ سفالگرِ طبیعت از تطویر با خاکسترِ سوزانِ آتشفشانیش Ash هر که اش سینه ی تپنده ی ناسنگ باشد ... □هر شاعر پیکرتراشِ پیکِ خویش است ؛ با طنین پتکِ چکامه بر چکادِ سینه هر دم قصدِ قلبِ کوک کند ملنگی که به کوب کوب عاشقیش میخ کوبد ساعتِ زندگانی اش را ؛ □هر فکر فرهادوشان پرندوش آمد نشست به جانم اما امشب به جانِ شیرین با هر تیشه به جانِ شیرین دنبالِ اصلِ خویشم . اثر فاطمه توکلی از دفتر مزامیر 1394-1392  دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۰:۴۴
درود های فراوان جناب احمدی زاده ادیب و استاد گرانقدر کوتاه پر محتوا قلمتان مانا کامیاب وتندرست در پناه حق ایام بکام 🌷🌷🌷  دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۱:۴۱
زن ها بیصدامیمیرند موفق باشیداستاد...  دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۳:۳۹
بي گمان زن خود نماد عشق و پويايي ستپر از زيبايي و احساس و سرشار از نوازشها..... چگونه مي شود تنها بميرد ؟؟؟؟ نمي دانم ، نمي فهمم . گمانم " آدمي تنهاست" ؟؟؟؟؟ درودتان باد شاعر گرامي . قلم افكارتان چون خورشيد تابنده
دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۳:۵۲
با سلام و درود به استاد بزرگوار جناب احمدی زاده ( ملحق ) ضمن تقدیر و تشکر از باز کردن این صفحه و این سروده کوتاه و پر مغز دلنوشته زیر را تقدیم میکنم :دلنوشته از سبکبار از طرف فاطمه آری یک زن امشب به تنهایی می میرد یک زن امشب تنها به خاک سپرده می شود گویا که اورا هیچگاه اختیاری بر انتخاب نبود حتما باید گربه همسایه هم سر تکان بدهد تا همه به انتخابش احترام بگذارند یادم از مراسم خاکسپاریم آمد که همه آمدند گریستند بر نماز ایستادند فاتحه خواندند دستشان درد نکند به تکلیف خودشان عمل کردند حتی خروارها خاک رویم ریختند رفتند تا استراحت کنند غذایی بخورند آبی بنوشند من اما برای تو زندگی و حرف ناتمامی بودم که باید تمام شود روح من نزدیک شماست نزدیک تر از آنچه فکر می کنید من هنوز نمرده ام شکل حیاتم تغییر یافته است خودم بودم کارها ساده تر بود اما وقتی نیستم قضاوت ها سنگین تر است من هزاران سئوالم نحوه پاسخ به آنها تعیین کننده است سئوال ها تا پاسخی نیابند ابدی هستند و در گوش تاریخ طنین انداز من جای شما باشم درست عمل می کنم غرور و حسادت و کینه از مردانگی به دور است بگو که انتخابم در لای سروده هایم هست مشکل نیست خواندن و دریافتن آن ها بهترین امانت های من در دستان توست بزرگترین احترام ها احترام به انتخاب هاست حتی به مرگ و نیستی به یاد فاطمه عزیزم  دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۵:۳۵
هزاران آفرین بر اشعار زیبای شما تنهایی زن ومرد ندارد
دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۶:۴۸
سلام و درود فراوان بر استاد بزرگوار و فرزانه جناب آقای احمدی زاده ( ملحق ) و سپاس فراوان که این صفحه را گشودند تا فاطمه عزیز من نفسی از زیر خاک بکشد و ما را ندا در دهد. این خود فاطمه هست که صحبت می کند و مخاطب او خاص است و یکنفر بیشتر در این دنیای عریض و طویل نمی تواند باشد و آن این حقیر است. این ها فرمان هایی است که در سال 1395 صادر شده اند و برایم ابدی هستند: « برایِ تو » حریرِ صدایت سبز رنگین کمانی ست با تحریرِ گنجشک هایِ صورتیِ ایستگاهِ صبح و خال خال های زردِ پروانه هایِ شاد در آن عِطرانگیزِ گلدوزی شده حاشیه یِ نرمِ احساست دلم را می پیچد ... زیباترینِ هدیه هاست و تنها تن پوشِ زندگیِ من منِ ساده یِ سرشار سرشارِ از هیچ در کنجِ پوسیده ی تنهایی م دروا در خویش ... اینک تو به تمنّا تو در پائیزه یِ جانم بر عرصه یِ سیلی˚بادِ دلپریش که آنک هر تبر بر دوشی هرز می کوبد انسان˚درخت را ریشه یِ باور، تبارنامه یِ دوست داشتن و دوست داشته شدن را ... تو تنها تو برهنه رهایم نکن ! فاطمه توکلی از دفتر جدید بهار سال 1395  دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ ۲۰:۰۱
درود بر برادر عزیزم جناب احمدی زادهیک زن قاتل بی رحم احساسات قلب های پاک است یک زن ، عشق را به لجن میکشاند،
 سه شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ ۰۰:۳۲
استاد احمدی عزیزدرود بر شما
 سه شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ ۰۳:۵۴
درود به استاد بزرگوارم جناب احمدی زاده گرانقدر و محترم که همواره ما را مهمان افراغ اندیشه های خاص خود می کنندکوتاه می سرایند و بسیار ژرف به راستی که واقعا اگر یک زن ارزش وجودیِ خود را درک کرده باشد غرورش را به عنوان بهترین همدمِ خود بر می گزیند همانا خداوند برای خلق زن بسیار صبر و حوصله به خرج داده تا تابلویی از هنرمندی های خود را به نمایش بگذارد درودتان باد استاد پاینده باشید و پرمهر :2
 سه شنبه ۱۲ بهمن ۱۴۰۰ ۱۶:۰۰
سلام و احترام استاد ملحقکوتاه و بسیار عمیق جای بسی حرف دارد برقرار باشید
چهارشنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ ۰۶:۰۹
سلام و درود تقدیم به استاد بسیار بزرگوار و حامی حقوق زنانیک زن امشب سر به دوش همسرش زنی شاعر رو به آموزندگان ناموس صفحات شعر من حریم من اند کلید آن را بدست محرمم بسپارید و این زن در میان ما نیست بهتان دروغ به شوهرم می پراکنند بعد صفحه را می بندد انگار که هیچ به هیچ هر زنی زندگی شخصی دارد هر شاعر هم همینطور شعر بدون شاعر خلق نمی شود زندگی شخصی من بدست محرمم بسپارید و این زن فاطمه توکلی است چه شما بخواهید و چه نخواهید اگر چنین کردید دوباره زنده می شوم اگر نه قبر دوم و نابی برایم کنده اید جغد من تا ابد بر این غمکده زوزه خواهد زد  پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ۰۰:۵۳
درود و عرض ادب استاد ارجمندبسیارزیباست یک زن هیچ وقت نمی میرد، زیرا عشق نمی میرد
 پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ۱۳:۲۶
وای خدا بعد یه مدت دوری از سایت چشمم به قصاری از قصارهای ناب جناب فکری افتاد. چقد حظّ متواتر بردیم!سر چشمه‌ی این ذهن خلاق و این چشمه‌ی جوشان ادبیات رو باید طلا گرفتتتت وحضور ارزشمند شما "اثاطید اذیذ" و فرهیخته‌ی هنر شناسی که به درستی قدر ادبیات و شعر رو میدونید باعث برکت و اعتلای فرهنگ جامعه میشه که اینگونه که این سروده گرانبها رو خوندنید و تفسیر کردید قطعا به ذهن استاد عزیز جناب رشید کاکاوند همشهری عزیزم هم نمیرسه.همچنان همگی بر مدار موفقیت بدرخشید. "نامیین" پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ۱۴:۱۶
سلام و سلامتباشید جناب خزایی از نظر من هر حرف ساده ای که احساسا ت را بیان کند همدلی را گسترش دهد زیباست، البته خودرا هرگز شاعر ندانسته و نمی دانم فقط همین هست که عرض کردم، من جلوه ی زیبای هرپدیده ای را می بینم، سعیم این است، مهر پشت کلمات را احساس خدایی پشت ذهن رو بنگرم، درست مانند شما که به نوعی دیگر به زیبایی می نگرید، اما آنچه این تفاوت ها رو کنارهم نگه می دارد همان همدلیست، بنده نیز زیاد درمحیط سایت نیستم اگر باشم هیچ فرقی ندارد تا آنجا که بشود شعرها را می خوانم، علاوه براینکه این دریچه این صفحه متعلق به انسانیست که باعث اشنایی هاو شعرها و اندیشه هاست که جهان را زیباتر کنیم، باورکنیم که خودسازنده ی دنیای پیرامون خودهستیم و هیچ مخالفتی سخنان شما نداشتم که نظرتان قابل احترام است، همیشه به شعر روشنا
 پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ۱۵:۴۳
درود بر استاداحمدی زاده عزیز و گرامی🌹آنچه مهم است احساسی هست که پس ازخواندن هر شعر ، متن ، یا هر تک بیت و تک جمله ای در دل مخاطب ایجاد می شود. برای من این نوشته حس خوب وعمیقی ایجاد کرد . پس ازخواندن این دل نوشته با خودم فکر کردم که به راستی هر انسانی در بزرگترین جمع هم که زندگی کند، عاقبت تنها می میرد والبته نسبت دادن آن به "زنان" در نظر استاد حتما" دلیل فراتری نیز داشته است. سربلند و پایدار باشید. 🌹🌹🌹🌹🙏🙏🙏🙏  پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ۱۶:۵۶
سلام و عرض ادبشماشاعرواستاد گرامی سروده ای بسیار زیبا خواندم هزاران درود برشما
پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ۱۸:۴۴
جناب احمدی زاده: برای متن بنده نه تنها تیک نقد رو فعال نکردید "البته فکر میکنم دیگه تیک نقد فعال نباشه" بلکه نقدم رو هم بارگزاری نکردید. ما ز دوستان چشم یاری داشتیم.....
پنجشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۰ ۱۹:۳۲
سلام و احترام حضور استاد ملحق و سید خزایی عزیزجمله تان نه تنها نقد نبود بلکه توهینی بود به تمام عزیزان که کامنت گذاشتند ،هرچند استاد استکی به موقع ورود کرد،اما قبل از ارسال هرچیزی دوبار نه چند بار آن را بخوان ،،،، خود من این کار را انجام می دهم ،،،، شما درک خودتان را معیار قضاوت قرار دادید آن هم بدون هیچ توضیحی ، یک زن همیشه تنها می میرد ، قبل از ارائه توضیحات خیلی دوست داشتم این جمله از آنِ خودم باشد ،، ،،،،، یک زن مادر می شود و هربار که فرزندش کنارش نیست میمیرد و زنده میشود (آن هم تنها( یک زن هنگام سرکار رفتن شوهرش با استرس و نگرانی میمیرد و زنده می شود )ان هم تنها( یک زن هنگام مصیبت و غم از دست دادن عزیزش میمیرد و زنده می شود (آن هم تنها( برای خدمت رفتن پسرش،برای سر و سامان گرفتن فرزندش و،،،، تمام چیزهایی که استاد استکی گفتند نهایتا یک زن تمام غصه ها را در خود نگه می دارد و میمیرد آن هم تنها با پوزش از حضور شما، استادملحق،استاد استکی و دیگر بزرگان
 شنبه ۱۶ بهمن ۱۴۰۰ ۰۱:۳۱
هیچ زنی تنها نیست هیچ کسی تا همیشه تنها نمی ماند مردن از تنهایی نیست زاییده افکار است دل هر انسانی کوچه ای دارد پنجره ای واشده دارد مثل دریای دل سهراب پشت تنهایی هر کس شهری هست که در آن اگر یاد خدا روی هر کوچه باغش باشد روشنایی اش آفتاب قشنگی ست که هر صبح میگوید هیچ کسی تنها نیست تا مرگ به باور نرسد مردنی در کار نیست جاودانی سرنوشت هر انسانیست  يکشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۰ ۱۸:۴۲
... سلام گاهی حس تک واژه ای هم می تواند شعر باشد و مملو از اشک آه...  سه شنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۰ ۲۲:۳۱
سلام و عرض ادب استاد
 پنجشنبه ۲۱ بهمن ۱۴۰۰ ۱۰:۵۲
سلام ان شاء الله شاهد آثار بهتری از شما باشیم
 شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۰ ۰۱:۱۰
ای مرگای ناخدای پیر! اینک گاه رفتن بیا تا لنگرها بر کشیم این سرزمین بر نمی‌انگیزد جز ملال.. 👌👌 درودهابرشما استاد گرامی
 يکشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۰ ۲۲:۲۴
یک زن هیچوقت نخواهد مرداصل هستی بر نفس را درحقیقت یک زن است واژهٔ مردن برای زن کلامی مبهم است زن جهان است از جهان مرگی ندارد پیکرش زن نخواهد مرد ، چون نمیرد عشق و احساس و بیان.... جان فدایت مادرم🌹🌹🌹 يکشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۰ ۲۲:۳۱
درداورترین سخنی بود که خواندم و زجراورترین نظرهایی که دیدم چه فرهنگ تاریکی و پرده خوانی سیاری بر مرگ زن رقم زده اند چرا چنین سخن و چنین تایید زن نه تنهاست و نه می میرد زن بزرگ است زن زیباست زن مهر است محبت است عشق است صداقت است زندگیست  چهارشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۰ ۰۵:۱۷
سلام سید بزرگ وارزیبا و موجز و پربار بود استاد دست مریزاد
 يکشنبه ۱۰ بهمن ۱۴۰۰ ۱۷:۰۴
درود کوتاهی بسیار درست، یک زن همیشه تنها می‌میمیرد زن .... یک زن ... همیشه تنها.... میمیرد... شما در شعر کاملا تکلیف زن ها رو مشخص کردید واقعا عالیست. کدام زن ها تنها میمیرند؟
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||
ارسال پیام خصوصی
وحید سلیمی بنی
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مهرداد مانا
شاهزاده خانوم 
مسعود مدهوش( یامور) 
ساسان نجفی(سراب) 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
هزاران درودد
تنهایی یعنی مرگ تدریجی
واینگونه مردن بسیاردردناک تره
البته هرانسانی تنها می میرد وبه مرگ تدریجی دچارمیشود
لذت بردم ازاین کوتاه عمیق که مخاطب رو حسابی تکون میده و دل وذهنش را مشغول
مانا باشیداستادخوبم وافراغ اندیشه هایت ماندگار