بدقولی های خوشبختی

حضرت دوست و همتبار خوبم استاد غلامی عزیز چقدر خوب و ارزشمند و ستوده نجابت حروف و کلمات و واژه هارا به رخ کشیدید در افراغ اندیشه زیبا تان دست مریزاد
جایی که برای تانی و تعمل و تفکر باشد احترامش واجب است خواه مکتب باشد خواه دیر و خانقاه خواه مسجد و میخانه و خواه اب ریز گاه!!
انسان بی تفکر انسان نیست.!وحشی ست که از دیوار عقل بالا می رود به زور شهوت!

تب شسته-سکوت برج-شیپور-دلقک-فریادهیتلر-علف های هرز-هزار راه-شمردن طبقات-مرز -جغرافیای دل-خلوص سخاوت-ووووووووودیوانه

بگمانم کلید واژه های شعرتان همین کلمات بودند که باچینش ماهرانه ای در زبان شعری اجتماعی -فلسفی وشاید هم کمی عرفانی وته مایه ای عشق به هم پیوسته و\"بدقولی های خوشبختی \"را ترسیم نمودند.
بنا به فرموده شما که بس است به به و...کمی هم نقد کنیم شعر را حتا اگر دور باشیم از ذهنیات شاعر...حداقلش با دقت خوانده ایم و شاعر هم حرفش را خواهد زد و از پرده بیرون خواهد شد اسرار ...
بخصوص در قالب محکم افراغ اندیشه که حرف های بزرگی در اعماق شعر منتظرند برای رمز گشایی...........
سرمای باد فروردین تب را خواهدشست.تبی که از سکوت داغ ذهن شاعر اورا می سوزاند .در دنیایی که طبقه ها شکل می دهند به شخصیت ها ...
هرچند پیچ در پیچ هزاران راه در طول هزاره ای را طی می کنیم باشیپور ودلقک و گاه فریاد هیتلرانه...بجز دیوانه ای که همه دیوانه می شمریمش اما خلوص سخاوت در جغرافیای دل بی مرزش همانست که راحت تر به قول خوشبختی می رسد...شاید در هزاره کنونی هرچه دیوانه تر ...عاقل تر

البته برداشت آزادی بود از شعرتان استاد گرچه ازهم جدا بود مفاهیم اما
بهم ربط دادم ...این هم یک نوع خوانش شعر بود...ببخشید

درودها برشما جناب غلامی عزیز ...پهلوان شعر وادب

دیوانه که به مکتب رود


مکتب می شود دیوانه خانه


نه یک مکتب دیوانه! چه زیبا و پر مفهوم امثال شیرین فارسی رابا زبانی فاخر و امروزی به روز رسانی نموده اید.ایول