بهاری

حضرت دوست داداش گلم امید گرانقدر و عزیز همتبار ادیب و فرهیخته ام عید سعید نوروز را به شما و خانواده عزیزتان تبریک و تهنیت عرض می نمایم الهی زنده به عشق باشید و برای ما و عزیزان تان بسرائید

درود بزرگوار
بسیار زیبا و دلنشین بود
سال خوبی داشته باشید

سپید بهارانه ی پر از امیدی بود برادر خوبم
فرخنده بهارت
سرشار امید دل وجانت

و دوشیزگانِ لاله زار
تا حجله ی نسیم ،
صورتِ خویش را با سیلیِ سین
سرخ می کنند
جناب مرادی عزیز ، دوست گرامی و شاعر ارجمند سال نو را به شما تبریک عرض می کنم و اثر زیبای شما حال خوبی به من داد در آغاز سال جدید. همیشه چشم انتظار شنیدن صدای قلم شما بوده ، هستم و خواهم بود . درود بر شما

سلام

اقا امید یادم میاید چندین سال پیش در زمان نوح یکبار دیدم شما را

اخه میروی و پشت سرت را هم نگاه نمیکنی

واما شعر ریبایت بهاری بود

مثل بهار نفوذ کرده در قلم سیب و ماهی و دل و همینطور نفوذ کرد در دل ما و یادمان اورد جوانی بود که بداهه های او همیشه برایم زیبا بود به اسم اقا امیر

سال نو مبارک

سلام برا
مدتیست بی خبرم از بهترین امید دنیا
یک سفر کوتاه بهاری بعد از تعطیلات لازم است
عیدت مبارک
(ئاگر نه و روز)

درودها بر جناب مرادی بزرگوار

کم پیدا شدید و خوشحالیم شعر زیبای دیگری از شما می خوانیم

دلم بهار سبزی است
هنگام شکفتن
آن را نگه می دارم
تا سرمای زمستان
همیشه روزگارت سبز بماند


سال نو خورشیدی بر شما همایون و خجسته باد امیدوارم سال پربرکتی همراه با شادی و تندرستی پیش رو داشته باشید

جناب آقای مرادی عزیز، سلام علیکم.
.........................................................
سبزه، گره می خورد.........
ودوشیزگانِ لاله زار.....
تاحجله ی نسیم....
صورتِ خودرا،با سیلیِ سین.....
سُرخ می کنند.......
.................................................
دستمریزاد جناب آقای مرادی بزرگوار....با این بهاریه ی بسیار زیبا......
عید برشما مبارک باد.

اشعارت همچو آب ، خوشگوار است

سلام امید جان
داداش گلم
عالی بود و حظ کردم

عید به تو و خونواده ات مبارک

درود برشما
سال نو مبارک

درود گرامی


سال نو مبارک.
زندگی تان یکسر بهاری عزیز.
با مهر

جناب مرادی،خوش حالم که باز از قلم زیبا نویس شما میخوانم.بسیار عالی است و بنده همیشه شاگردی در مکتب سپید سرایی های ناب شما هستم.
بهارتان مبارک

زیباست و بدیع موفق باشید- حق یارتان

تا حجله ی نسیم ،
صورتِ خویش را با سیلیِ سین
سرخ می کنند