بنام نگارگرعشق.....................
............................................................
(من)به(من) گفتم شبی،کِی بیخِرد
تـابـه کِـی ،دربَنـدِ این دُنیـــاســـتی
طِـی نگشـته،گرچـه امـروزت هنوز
دَرپِــیِ بیش وکـــمِ ، فــرداســــتی
نفس را، گردن نهــاده ،یـا کـه دَر......
پیـروی ازخـواهشِِ بیجـــــاســـــتی
چشـم هـا، درکوچـه هـای هَرزگــی
ازپِِــی میــــــلِ دلِ ، رُسـواســـــتی
تـا بـه کِی ،ای خیره بی شرم و حَـیا
ازچــه رو،این گونـه بی پَـرواســـتی؟
هرکُجــایی ،مُنکـــری گردَد بـه پـای
جـایِ پــای (تـو)،درآن پیـــداســــتی
کــارِ نیکت نیست،حتّــی قطــره ای
کــارهـــایِ زشتِ (تـو) دریـاســــتی
روزو شب،فکـرت پِیِ خوابَست وخور
یـا،پِـیِ هـرکــــارِ بـی معــــناســـتی
صلــح، درپیشِ (تو) می بـاشد حـرام
چون کــه دائـــم، ازپِیِ دَعواســــتی
بـودِ (تـو) دَرجنــگ ودر،خونـریـزیَست
این ،هـــم از رفتـــارِ (تـو) ،پیـداستی
ازغـرورو، کِبــرو خود خواهــــیِ (تـو)
عــــالمی، پُـر فتنــه و غـوغـاســــتی
خوردنِ مــــالِ خــــلایق، جــــایـزَست
این همان بـاشد،که هم می خواستی
آنچــه پَردازی، تمـــامی بـاطِــل است
وانچـه می خواهـی، همه بیجـاسـتی
.......................................................
آن قَـدَرگفتــــم ،کـه (من) را،حوصـــله
رو بـِه اِتمــــــام آمَـــدو، بَرخــاســــتی
همچنـــان دیـوی،کـه بـی گـه خیـزد او
نعــره اش، وحشت بـه دل اَفـزاســتی
گفت:(من)،بـا(من) مگو اینسـان سخن
خواهی اَریـانـه،(تـو) هم از (مـاسـتی)
کـم بگـو، این گفتــه ای، آن کـــرده ای
یـاکــه (من) بیجـا و،(تـو)، بَرجـاســـتی
هرچـه خیرست از(تو) و،شرّش زِ(من)
هـرکـژی (درمن)،ـ(تـو) امّــا راســــتی
هرچه (من) کردم، (تو) هم راضی بِدان
هـرکُـجـا رفتـم،(تـو) هَــم آنجـاســــتی
گرکـه خنـدیـدم، (تـو) هَـم خنـدیــده ای
همـــصدای (مــا) و،هَــــم آواســـــتی
گـرطمـــع،بَـرمـالِ غیــــری کـــــرده ام
مطمئن بودم،(تـو) هـم می خواســتی
یـااگـــر، مـالـــی زِمَــــــردُم بُـــــرده ام
بنگـــــراینــــــک، صــاحبِ آنهـاســــتی
متهّـــــم کم کُـــن مَــرا، بَـر هَـرزگــــی
یـا کـــــــه بَـرکـژ بـودن و،نــاراســـــتی
(من)(تو) هستم،(تو)(مَنی)ای بیخِرد
نی (مَنـــــم) زَقّـوم و(تـو) ،حَلواســتی
گـــر(تو) را،چشـــمِ بَصــــیرت بین بُـوَد
بـاوَرت خواهَـــد شُــدن، یکتـــاســــتی
(من) نبــــاشــد غیرِ یک تَن، پس بـدان
آن (منِ) دیگـــــر، دَرونِ مــــاســـــتی
کــان بُوَد، نفسِ زیــــادت خواهِ (مـــــا)
وین همـــــه بَلـوا، ازو بَرخــــاســــتی
نفسِ عصیـانگر،کــــه دَم از(من) زَنـــد
حق ســتیزی،کِبـروکین افـــزاســـتی
گـربگیـــری اختـــــیارش را، بـه دست
فـاتــحِ این جنــــگ واین،بَـلواســـــتی
آن کـه دَم از(من) زَنـد،فِــــرعـونیَست
حقّ،چو می گویــد سـخن(اِنّـاسْــتی)
دستِ حـق،پیوسـته بـاجمعــیتَ ست
(من) رهــا کُن،تــا نگیری کــــاســتی
.........................................................
خواستم گویـم کـه(من)گفت(او)،مگو
(من) نـه از(مـا) بلکه هم،بَر(ماستی)
........................................................
شهریور 4 8 (دیوانه)