ساختن بت ( چهارم )

سرور نازنینم درس می گیرم از محضرتان خدا قوت

ذات سنگی کی توان عرشی بود


سنگ اگر بت هم شود فرشی بود ...............................

درود استاد عزیز
بهره بردم از تراوش قلمتان
شاد باشید

سرگذشت سنگ سخت نادانی ، و تجلی سنگ بعنوان درون آدمیان سخت... تشبیهات و ترکیبات بسیار آموزنده و مناسبی را شاهد بودم که باز هم ایستادگی قلم دوست و استاد عزیز جناب زارع را خاطر نشان می کرد. بهره بردم و بسیار سپاس که سرودید. درود بر شما

جناب آقای میرک آبادی عزیز، سلام علیکم.
..................................................................
هربار، داستان جالب ترمی شود وخواندنی تر،خسته نباشید .
(به خداشرمنده ام).ولی خاصیّتِ (دیوانگی) ست.
چون سری فرزانه(آمد) نزدِ او
سنگ گفتاحالِ خود(در) نزدِ او
........................................................
بازهم کلمه های داخلِ پرانتزبه عنوانِ قافیه استفاده شده اند،که خیلی (بی قافیه اند)
لیکن ازنفعِ تو،سود حاصل کند....یک هجای کوتاه اضافه دارد
دستمریزاد بزرگوار.

استاد بزرگوار درود بر شما

مثنوی زیبای دیگری از دفتر سبزتان خواندم و آموختم

مرحبا

درود بر استاد زارع گرامی
دستمریزاد
بسیار عالی

جز تحسین نگویم

سلام استاد میرک آبادی عزیز متشکرم

احسنت استاد بزرگوار

سلام
استاد عزیزم
بسیار لذت بردم
ممنون

سلام استاد بسیار زیبا

سلام استادزارع گرانقدر
ابتدا پوزش ازتاخیراتم
خرسندم بازهم مهمان اندیشه ی ناب وقلم بکر وشیوایتان شدم
بسیار بسیار زیبا وستودنی با تشبیهات ارزشمند
لذت بردم ومی آموزم ازمحضرتان
شادزی

کدخدا را نفس عَمّار این نمود


نزد مردم سنگ خارا را ستود


این ستودن از برای نفس اوست


ورنه جسم من همه د ردست اوست
احسنت بسيار عالي

سلام
بسیار زیبا و دلنشین بود
مانا باشید