وعده های پوچ

نام تو در لا به لای دفترم جا مانده است
در مسیر رفتنت چشمان من وامانده است
وقت رفتن وعده دادی روز برگشت و هنوز
سال ها تا وعده های پوچ فردا مانده است
کیش تو ٬ کیش دغل بود و شدم مغلوب تو
مات اکنون شاه من در صفحه تنها مانده است
زورق قلبم به امواج غمت در هم شکست
پاره های این دل خون روی دریا مانده است
روز ها فکر فراق و هر شبم وهم وصال
روح من در برزخ کابوس و رؤیا مانده است
هر چه آمد بر سر این «آدم» از افسون توست
بر لبانم آتش سیب تو « حوّا » مانده است