شعر سرگشته

337-شعر سرگشته

شاعری در واژهایش گم شده
مصرع و هر واژه چون دیوار او
بیت ها و شعر ها چون میله ها
قافیه زندان و او در جستجو
تا بیابد روزن زندان خود
وارهاند ذوقِ شعرِ تازه را
یا بیابد رونقِ دیرینه را
آن قصاید،
مثنوی ها، شعر ها
آن غزل های پر از احساسِ ناب
مثنوی ها،
حکمت و عرفانِ پاک
یا قصاید،
آن حکایت های بکر
گشته تا پیدا کند او خویش را
هم بسوزد مکتب و هم کیش را
تا بسازد عقلِ خوداندیش را
وارهاند ذوق شعر تازه را
شعر نیما، شعر نو، شعر سپید
گاهکی جیغِ بنفش، شعرِ کبود
میله ها را بگسلد
شاید که او
وارهاند شعرِ در زنجیر را

حسین زرتاب-1394/8/21