چشمان ابری

زآن روز که رفتی همه ایام خزان است
ابری شده چشمانم و رگبار ْزنان است
غوغا به دل انداختی و لب نگشودم
یادت به دلم رهبر آشوبگران است
هر روز کنم یاد تو از سر به در و لیک
هر شب به خرابات دلم پرسه زنان است
طرد از حرمت گشتم و در چنگ رقیبی
چون‌ قدس‌ که‌ در‌قبضه‌ی‌ اشغالگران‌ است
با ما به توافق نرسیدی و هم اکنون
شورای نگاهت همه تحریم کنان است
چون دادرسی نیست چه دادی بستنام
آنگه که جهان در ید بیدادگران است
یارم چو دهد دست تبانی به رقیبان
دیگر چه غم از انجمن دادوران است